MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatil ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... İdaresi avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini, onanarak kesinleşen işe iade kararına istinaden süresinde yaptığı başvurunun işverence reddedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile davacıya ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalı Belediye Başkanlığından tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Belediye Başkanlığı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının mesai haricinde çalıştırılmadığını, ulusal ve dini bayramlarda çalışmadığını, bayram harçlıkları ile hafta tatili ve resmi tatil ücretlerinin ödendiğini, ihbar süresi ile yıllık izinlerinin kullandırıldığını, kullandırılmayan yıllık izinlere ait ücretlerin ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ... İdaresi vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu sebeple zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Yıllık izin hakkı anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti fesihten önce istemesi mümkün değildir.
Dosya içeriğinde yer alan ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosya kapsamındaki onaylı izin talep dilekçeleri ile yıllık izin belgelerinin yıllık izin ücreti hesabında dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır. Bu yönden değerlendirme yapılarak kullanılan izinlerin hak kazanılan izin süresinden mahsubu ile sonucuna göre yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Feshin geçersizliğine ve işe iadeye karar verilmekle iş sözleşmesinin kesintisiz devam ettiği ve işe başlatmama halinde feshin bu tarihte gerçekleştiği kabul edilmelidir. İşveren açıkça işe başlatmama iradesini ortaya koymamış ise fesih tarihi bir aylık işe başlatma süresinin sona erdiği tarihtir.
Somut olayda, davacının kesinleşen işe iade kararına istinaden işverene yaptığı 16.10.2012 tarihli başvuruya karşılık, davalı işverenin 17.10.2012 tarihinde işe başlama konusundaki talebi yazılı olarak reddettiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla mahkemece, fesih tarihinin 17.10.2012 olduğu kabul edilerek kıdem tazminatına bu tarihten; yıllık izin ücretine dava, ihbar tazminatına ise dava ve ıslah tarihlerinden itibaren hükümde belirtilen türde faizlerin yürütülmesi gerekmektedir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.