MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ..., aslî müdahiller...ve arkadaşları ile davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ..."ın 1996/378 Esas sayılı dosyasına vermiş olduğu dava dilekçesinde; T... Köyünde kain Doğusu: ..., Batısı: ... ile çevrili yaklaşık 10.000 m2"lik tarlanın kendisi tarafından satın alındığını, 1937 yılından bu yana satın aldığı kişi ve sonrasında kendisinin dava konusu taşınmazı iyi niyetle kullandığını beyanla adına tapuya kayıt ve tescilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; 27/03/2002 tarih ve 1996/378 E. - 2002/108 K. sayısı ile; "taşınmazın özel mülkiyete konu olabilecek yerlerden olduğu, MK"nun 713 ncü maddesinde belirtilen şartların oluştuğu, 3402 sayılı Kadastro Kanunun 14. maddesinde öngörülen kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile mülk edinme şartlarının gerçekleştiği anlaşıldığından, davacı ..."ın davasının miras payı oranında kısmen kabulü ve müdahil davacıların davasının kabulü ile teknik bilirkişilerce düzenlenen rapor ve krokiye göre taşınmazın davacı ve müdahil davacılar adına 1/5"er oranda tapuya kayıt ve tesciline" dair karar verilmiş; davacı ... ve davalı Hazine tarafından temyiz edilmekle hüküm, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 07/10/2002 tarih ve 2002/5943 E. - 6998 K. sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; [Davacı ..., kadastro çalışmaları sırasında tespit dışı bırakılan dava konusu taşınmazı, başka kimseden satın ve devraldığını ileri sürerek tescil isteğinde bulunmuş ise de, toplanan deliller ve dosya kapsamına göre, taşınmazın tarafların ortak miras bırakanı Hüseyin"den intikal ettiği, terekesinin henüz taksim edilmediği, kazanma koşullarının oluştuğu açıklanarak, muris Hüseyin"in mirascıları adına tapuya tesciline karar verilmesinde kanuna aykırı bir yön bulunmamaktadır. Davalı Hazine Temsilcisinin temyiz itirazlarına gelince; kadastro müdürlüğünün 19/06/2001 günlü yazısında, taşınmazın çalılık yerlerden olması nedeniyle tesbit dışı bırakıldığı bildirilmekle, taşınmazın niteliği gözönünde tutularak orman sayılan yerlerden olup olmadığının yöntemine uygun bir biçimde araştırılıp belirlenmesi gerekir”, “Davacı ..."un ve yukarıda belirtilen husus dışında davalı Hazinenin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine” ancak taşınmazın çalılık niteliği gözönünde tutularak orman sayılan yerlerden olup olmadığının yöntemine uygun bir biçimde araştırılıp belirlenmesi gerektiğinden davalı Hazinenin temyiz itirazlarının bu bakımdan kabulü ile hükmün açıklanan nedenle bozulmasına] denilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, ... Köyü pafta no: 4"de yer alıp fen bilirkişilerinin 03/11/2011 tarihli müşterek bilirkişi raporuna ekli krokide; (A) harfi ile gösterilen 10.252,40 m2"lik alanın orman sayılan yerlerden olduğu ve bu kısım bakımından zilyetlikle kazanılması mümkün olmadığından davanın reddine, kalan 1.936,70 m2"lik alan olarak gösterilen kısmın ise; orman sayılmayan yerlerden olduğu ve davacı ile asli müdahil davacıların bu yerde müştereken malik oldukları hükmüne uyulan Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 07/10/2002 tarih ve 2002/5943 E. - 6998 K. sayılı bozma kararında anlaşıldığından bahisle açılan davanın bu kısma yönelik olarak kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ..., asli müdahil davacılar ve davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesine göre tapuda kayıtlı olmayan taşınmazın tapuya tescili istemine ilişkindir.
Yörede 5602 sayılı Kanun gereğince yaplmış ve 13.11.1962-12.12.1962 tarihleri arasında ilân edilerek kesinlemiş arazi kadastrosu bulunmakta olup, davalı yer tescil harici bırakılmıştır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz gerçek kişilere yükletilmesine, Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 20/03/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.