MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı tarafından istenilmiş ise de, davanın niteliği gereği duruşma isteğinin reddiyle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz isteğinin incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar; dava dışı...ile birlikte paylı malik oldukları dava konusu taşınmazda, davalı şirketin 01/08/1997 tarihli kira sözleşmesi gereği kiracı olarak bulunduğunu, Türk Borçlar Kanununun 347/1. maddesi uyarınca taşınmazın tahliyesinin talep edildiği ihtarnamenin davalıya tebliğ edilmesine rağmen taşınmazın tahliye edilmediğini belirterek, Türk Borçlar Kanununun 347/1. maddesi gereğince taşınmazın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; dava konusu taşınmazda 01/08/2012 tarihli sözleşmesi gereği kiracı olarak bulunduğunu, önceki sözleşmeye dayanılarak Türk Borçlar Kanununun 347. maddesi uyarınca tahliye talep edilemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 347/1.maddesi hükmüne göre konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya veren sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminde en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
Somut olayda; davacılar 01/08/1997 tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesine dayanarak Türk Borçlar Kanunu"nun 347.maddesi gereği 10 yıllık uzama süresinin geçmiş olduğundan bahisle kiralananın tahliyesini istemiş, davalı ise 01.08.2012 tarihli ve 1 yıl süreli sözleşmeyi ibraz ederek sözleşmenin yenilendiğini savunmuştur. Davacı tarafından dayanılan dava konusu kiralanana ait 01/08/1997 tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinde kiraya verenlerin...ve ... olduğu, davalı tarafından sunulan 01.08.2012 tarihli ve 1 yıl süreli sözleşmede kiraya verenlerin ..., ...ı,... ve ... olduğu, davanın ise ... ve...
Hediyelik Eşya Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi tarafından açıldığı, dava konusu taşınmaza ait tapu kaydının incelenmesinde ise; Mahide Pazarcı’nın ¼, ...’nın ¼ ve... Hediyelik Eşya Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin ½ hisseli malik olduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar Mahkemece, davalı tarafından sunulan sözleşmenin malikler arasında pay ve paydaş çoğunluğu olmadığından dikkate alınmadığı belirtilmiş ise de; davacı şirket tarafından 01.08.2012 başlangıç tarihli kira sözleşmesine dayanılarak, 08.04.2015 tarihinde ... 10. Sulh Hukuk Mahkemesinde iktisap ve ihtiyaç nedeniyle tahliye davası açıldığı görülmüştür. Bu durumda dava konusu yere ait kira sözleşmesinin 01.08.2012 tarihli sözleşme ile yenilendiğinin davacı şirketin de kabulünde olduğu anlaşılmakta olup, 01/08/2012 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesine değer verilerek, kira sözleşmesinin 01/08/2013 tarihinden itibaren kiracı tarafından sürenin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunulmadıkça TBK.nun 347. maddesi uyarınca aynı koşullarla yıldan yıla yenilenerek ve bu şekildeki uzama süresinin on yıla ulaşması gerektiği kabul edilmelidir.
Mahkemece yukarıda açıklanan koşullar gerçekleşmeden açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulü ile taşınmazın tahliyesine karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.