Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4,1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, geri manevra yaptığı sırada arkasından geçmekte olan yayaya çarpması sonucu yayanın öldüğü olayda tam kusurlu olan sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın tanık beyanlarının dikkate alınmadığına ve ayağının taşa takılarak düşen ölene kendisinin çarpmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2. TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtar edilmesi gerekmesine rağmen, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gösterilmeksizin ayrıca ihtaratta bulunulması,
3. Sanık hakkındaki tayin edilen hapis cezası adli para cezasına çevrilmiş olmasına rağmen ve sürücü belgesinin cezanın tamamen infazından sonra geri alınması gerektiği gözetilmeksizin TCK"nın 53/6. maddesinin uygulandığı bende sürücü belgesinin hükmün kesinleşmesinden sonra alınacağının ve sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezasının tamamen infazından itibaren geçerli olmak üzere takdiren 6 ay süre ile sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasındaki “sanığın amaç ve saikleri” ibaresi ile 3. fıkranın 4. paragrafının hükümden tamamen çıkartılıp hükmün 5. fıkrasının yerine “ 5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesi gereğince, cezanın tamamen infazından sonra geçerli olmak üzere, takdiren 6 ay süre ile sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.