Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/12101 Esas 2022/5616 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi tazminat davasının Uyuşmazlık Hakem Heyetince yapılan yargılaması sonucunda; davacının davasının kabulüne dair verilen kararın davalı vekilinin başvurusu üzerine yapılan itiraz incelemesinde; İtiraz Hakem Heyetince, davalı vekilinin itirazının kabulü ile başvurunun reddine dair verilen 21/08/2019 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili 03/12/2018 tarihli Sigorta Tahkim Komisyonuna başvurusunda; 28/06/2009 tarihinde davalının sigortacısı olduğu aracın karıştığı tek taraflı kazada araçta yolcu olan davacının yaralandığını, 13/12/2016 tarihinde davacıya 29.913,00 TL ödeme yapılmışsa da bunun yetersiz olduğunu belirterek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL sürekli işgöremezlik tazminatı ve 100,00 TL geçici işgöremezlik tazminatının ilk ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, dava değerini 81.472,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; başvurunun reddini talep etmiştir.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, davanın kabulü ile 76.712,00 TL sürekli maluliyet tazminatı ve 4.760,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 81,472,00 TL tazminatın 13/12/2016 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararına karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine davalı vekilinin itirazının kabulü ile kaza tarihinden sonraki 8 yıllık ceza zamanaşımı süresi içinde açılmayan davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; İtiraz Hakem Heyeti kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 133/1. (6098 sayılı Borçlar Kanunu'nun 154/1.) maddesinde "borçlu borcu ikrar etmişse, özellikle faiz ödemiş veya kısmen ifada bulunmuşsa ya da rehin vermiş veya kefil göstermişse zamanaşımının kesileceği" düzenlemesine; 135/1(TBK m. 156/1) maddesinde ise "zamanaşımının kesilmesiyle yeni bir süre işlemeye başlar" düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan bu düzenlemelerle herhangi bir ayrım yapılmaksızın, tüm borç ilişkileri bakımından geçerli olan zamanaşımının kesilmesi nedenleri ve kesilmeden sonra işleyecek sürenin ne olduğu tespit edilmiş bulunmaktadır.
Haksız fiil niteliğinde olan trafik kazaları bakımından zamanaşımı sürelerini özel olarak düzenleyen 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 109/2. maddesinde, haksız fiilin aynı zamanda suç teşkil ettiği durumlar için uzamış ceza zamanaşımı süresinin uygulanacağı ilkesi benimsenmiştir. KTK'nın 109/2. maddesi ile zarar görenlerin kısa zamanaşımı süreleri nedeniyle hak kaybına uğramasının önlenmesi ve zarar görenlerin korunmasının amaçlandığı açıktır. Bu itibarla; haksız fiil mağduru olan zarar görenlerin korunması amacıyla getirilen ve daha uzun süreler içinde hak arama imkanı veren kanuni düzenlemenin, zarar görenlerin aleyhine sonuç doğuracak biçimde ve mutlak surette uygulanması, kanunun amacına uygun düşmeyecektir. Kaldı ki KTK'nın 109/2. maddesindeki ceza zamanaşımının uygulanması hükmünün, haksız fiiller de dahil olmak üzere tüm borç ilişkilerinde zamanaşımının kesilmesi nedenlerini ayrıca ve açıkça düzenleyen Borçlar Kanunu düzenlemelerini bertaraf edecek şekilde uygulanmasının, özel kanunda hüküm bulunmayan halde genel kanunun uygulanması ilkesine aykırı olacağı da gözden uzak tutulmamalıdır.
Davaya konu somut olayda; davacının bedensel zarara uğramasıyla sonuçlanan kazanın 28/06/2009 tarihinde gerçekleştiği; yapılan başvuru üzerine, 13/12/2016 tarihinde davalı tarafından 29.913,00 TL tazminat ödemesinin yapıldığı; bu ödemenin yetersiz olduğu gerekçesiyle davacının 03/12/2018 tarihinde tahkim yoluna başvurduğu ve davacı lehine 81,472,00 TL tazminata karar verildiği; İtiraz Hakem Heyetince kaza tarihinden sonraki 8 yıllık ceza zamanaşımı süresi içinde açılmayan davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Davalı tarafından 13/12/2016 tarihinde yapılan (kısmi) ödeme ile BK'nun 133/1 maddesi gereği, zamanaşımı kesilmiş ve yeni iki yıllık süre işlemeye başlamış olup, dava tarihi itibariyle yeni işlemeye başlayan 2 yıllık zamanaşımı süresi de dolmamıştır.
Açıklanan maddi ve hukuki vakıalar karşısında; davalının kısmi ödemesi nedeniyle zamanaşımının kesildiği ve yeniden işlemeye başlayan 2 yıllık zamanaşımı süresinin dava tarihi itibariyle dolmadığı gözetilerek, davalının zamanaşımı def'inin reddi ile davacı tarafın zarar talebi için inceleme yapılması ve davalı vekilinin UHH kararına ilişkin diğer itirazları da değerlendirilerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının BOZULMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 23/ 03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.