MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini çalışma şartlarının ağırlaştırılması üzerine haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava konusu alacaklara uygulanması gereken faizin başlangıcı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Ücret alacağı bakımından faize hak kazanmak için kural olarak işveren temerrüde düşürülmelidir. Ancak, bireysel ya da toplu iş sözleşmesinde açıkça bir ödeme günü kararlaştırıldığında, belirlenen ödeme tarihi sonrasında faiz işlemeye başlar. Ücret kavramı geniş anlamda ücret olup, çalışma karşılığı ücretler ile ikramiye, prim, jestiyon ve benzeri ödemeler ve fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri de bu kapsama dahildir.
Somut olayda, davacı 24.05.2013 tarihinde noterden gönderdiği ihtarnamede, dava konusu alacakların iki gün içerisinde ödenmesi hususunda talepte bulunmuştur. Söz konusu ihtarname, 27.05.2013 tarihinde davalıya tebliğ edilmiştir. Bu durumda, kıdem tazminatı dışındaki kabul edilen fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarına temerrüt tarihi olan 29.05.2013 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasında yazılı olan;
“4-18.108,45 TL fazla çalışma ücretinin 700,00 TL"lik kısmının dava, bakiyesinin 03.11.2014 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle,
5-856,49 TL ulusal bayram genel tatil ücretinin 100,00 TL"lik kısmının dava, bakiyesinin 03.11.2014 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine.” rakam ve sözcüklerinin çıkarılarak yerine;
“4-18.108,45 TL fazla çalışma ücretinin temerrüt tarihi olan 29.05.2013 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle,
5-856,49 TL ulusal bayram ve genel tatil ücretinin temerrüt tarihi olan 29.05.2013 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine.” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacıdan alınan harcın istek halinde ilgiliye iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.