Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/8752 Esas 2022/5513 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hüküm, süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf edilmiş, istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiş, yine davacı vekili tarafından bu kararın temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, müvekkilinin oğlu ... ’nın 24.07.2016 tarihinde, kendi sevk ve idaresindeki araç ile yaptığı tek taraflı kaza sonucu öldüğünü, aracın babası ... ’ya ait olduğunu ve davalı ... nezdinde ... ile sigortalandığını belirterek ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tuturak 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, ölenin tam kusurlu olması nedeni ile destek tazminatının teminat dışı olduğunu haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, teminat dışı halleri kapsayan genel şartların A.6 nolu maddesinin (d) bendinde "destekten yoksun kalan hak sahibini sigortalının sorumluluk riski kapsamında olmayan destek tazminatı talepleri ile destekten yoksun kalan hak sahibinin, sigortalının sorumluluk riski kapsamında olmakla beraber destek şahsının kusuruna denk gelen destek tazminat talepleri " şeklinde açıklandığı, talebe dayanak poliçenin 26.04.2016 tarihinden sonra düzenlendiğinden 6704 Sayılı yasa hükümlerine tabi olduğunu, bu durumda; araç sürücüsü destek, somut olayda tam kusurlu olup tek taraflı kazalarda anılan teminat dışı kalmaya dair A.6/d madde hükmü ile dayanak poliçenin davacı lehine düzenlenmiş bu yönde bir riski açıkça bildirmemesi karşısında davacı yanın değişen yasal konum ve Sigorta Genel şartları uyarınca davasının kanıtlanamadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf talepleri esastan red edilmiş, anılan karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekilince tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön bulunmamasına, göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, dairemiz karar örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 26,30 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 22.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.