Adalet Bakanlığı"nın, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hükümlü ... hakkındaki Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı ile İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 15/12/2020 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
1-Şüpheli ... hakkında, 21/09/2001 tarihinde işlediği uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan yapılan soruşturma sonucunda,İzmir Devlet Güvenlik Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığının 11/10/2001 tarihli ve 2001/466 soruşturma,2001/268 esas ,2001/201 sayılı iddianamesi ile, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 403/5-7,31,33 ve 40. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle İzmir Devlet Güvenlik Mahkemesine kamu davası açıldığı,
2- İzmir Devlet Güvenlik Mahkemesinin 18/06/2002 tarihli ve 2001/329 esas, 2002/156 sayılı kararı ile; sanığın 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 403/5-7.maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay 1 gün ağır hapis ve 408.250.833 TL ağır para cezası ile cezalandırılmalarına karar verildiği, kararın temyizi üzerine Yargıtay 10.Ceza Dairesinin 26/12/2002 tarihli ve 2002/28135 esas, 2002/27187 karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verildiği,
3- Hükmün infazı sırasında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre değerlendirme yapılarak bir karar verilmesinin talep edilmesi üzerine, İzmir 8.Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2005 tarihli ve 2005/933 değişik iş sayılı kararı ile talep konusunda mahkemenin görevsizliğine, talebin Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesince değerlendirilmesine karar verildiği,
4- Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı ile; sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3 ve 62.maddeleri uyarınca 5 yıl hapis ve 500,00 Yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda karar verildiği,kararın 02/08/2005 tarihinde kesinleştirildiği,
5- İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas,2010/363 sayılı kararı ile de; sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3 ve 62. maddeleri uyarınca 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verildiği, kararın 21/03/2011 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,
6- Hükümlü hakkında, aynı mahkumiyet hükmüne ilişkin iki ayrı uyarlama kararı verilmesi üzerine Cumhuriyet savcılığınca İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinden hangi kararın infaz edileceği konusunda bir karar verilmesinin talep edilmesi üzerine, İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/01/2018 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı ek kararı ile; görevsiz Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin uyarlama kararının yok hükmünde olduğuna, infazın 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı karar uyarınca 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 1.000,00 Türk lirası adli para cezası olarak yerine getirilmesine, karar verildiği, Cumhuriyet savcısı tarafından karara itiraz edilmesi üzerine de; mercii İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/02/2018 tarihli ve 2018/125 değişik iş sayılı kararı ile, itirazın kabulüne, İzmir 8.Ağır Ceza Mahkemesinin ek kararının kaldırılmasına, karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık ...’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 403/5-7, 59/2 ve 81/1-3. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay 1 gün ağır hapis ve 408.250.833 Türk lirası ağır para cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir (Kapatılan) Devlet Güvenlik Mahkemesinin 18/06/2002 tarihli ve 2001/329 esas, 2002/156 sayılı kararının Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 26/12/2002 tarihli ve 2002/28135 esas, 2002/27187 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, ilâmın infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre değerlendirme yapılması talebi üzerine, mahkemenin görevsizliğine ilişkin İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2005 tarihli ve 2005/933 değişik iş sayılı kararını takiben duruşma açılmadan dosya üzerinden yapılan uyarlama yargılaması neticesinde sanığın, 5237 sayılı Kanun"un 188/3, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 yıl hapis ve 500,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleşmesini takiben, yeniden uyarlama yargılaması yapılarak sanığın, 5237 sayılı Kanun"un 188/3, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 1.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1-Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesi"nin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18/11/2005 tarihli ve 2005/2691 esas, 2005/3395 karar sayılı ve Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 13/10/2005 tarihli ve 2005/10431 esas, 2005/12718 karar sayılı ilâmlarına nazaran, sonraki kanunun unsurlarının veya özel hâllerinin değişmesi, cezanın teşdiden tayini nedeni sayılacak olguların tartışılması, alt ve üst sınırlar arasında bir oran belirlenmesi ya da artırım veya indirim sebeplerinin değerlendirilmesi, cezanın paraya veya tedbire çevrilmesi veya ertelenmesi hususunda mahkemece takdir hakkının kullanılması ve böylece bireyselleştirme yapılmasının zorunlu olduğu hâllerde, duruşma açılmak suretiyle tüm bunların neden ve gerekçeleri de gösterilerek hüküm kurulması gerekeceği gözetilmeden, dosya üzerinden inceleme yapılarak yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
2-İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan İzmir (Kapatılan) Devlet Güvenlik Mahkemesinin 18/06/2002 tarihli kararı ile mahkûmiyet hükmü kurulduğu, 26/12/2002 tarihinde kesinleşen karar infaz olunurken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun yürürlüğe girmesi ile İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının uyarlama talebi üzerine İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2005 tarihli görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli uyarlama kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti suçu nedeni ile 5237 sayılı Kanun"un 188/3. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilerek kararın hükümlüye tebliğ olunduğu ve temyiz edilmeksizin kesinleştiği, daha sonra İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli kararı ile sanık hakkında dosya yeniden ele alınarak mükerrer uyarlama kararının verildiği, sanık hakkında ilk uyarlama hükmünün verilmesinden ve kesinleşmesinden sonra yeniden uyarlama kararı verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmemiştir.” denilerek Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı ile İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ... hakkında, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, İzmir (Kapatılan) Devlet Güvenlik Mahkemesinin 18/06/2002 tarihli ve 2001/329 esas, 2002/156 sayılı kararı ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 403/5-7, 59/2 ve 81/1-3. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay 1 gün ağır hapis ve 408.250.833 Türk lirası ağır para cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın Dairemizin 26/12/2002 tarihli ve 2002/28135 esas, 2002/27187 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini takiben, ilâmın infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre değerlendirme yapılması talebi üzerine, İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2005 tarihli ve 2005/933 değişik iş sayılı kararı ile mahkemenin görevsizliğine karar verilerek dosyanın Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı ile, duruşma açılmadan dosya üzerinden yapılan uyarlama incelemesi sonucunda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 188/3, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 yıl hapis ve 500,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın temyiz edilmeden kesinleşmesini takiben, yeniden uyarlama yargılaması yapılarak İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararı ile, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 188/3, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 1.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anlaşılmaktadır.
1-Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak, sonraki kanunun unsurlarının veya özel hâllerinin değişmesi, cezanın teşdiden tayini nedeni sayılacak olguların tartışılması, alt ve üst sınırlar arasında bir oran belirlenmesi ya da artırım veya indirim sebeplerinin değerlendirilmesi, cezanın paraya veya tedbire çevrilmesi veya ertelenmesi hususunda mahkemece takdir hakkının kullanılması ve böylece bireyselleştirme yapılmasının zorunlu olduğu hâllerde, duruşma açılmak suretiyle tüm bunların neden ve gerekçeleri de gösterilerek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, duruşma açılmaksızın dosya üzerinden inceleme yapılarak karar verilmesi kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
2-İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan İzmir (Kapatılan) Devlet Güvenlik Mahkemesinin 18/06/2002 tarihli kararı ile mahkûmiyet hükmü kurulduğu, 26/12/2002 tarihinde kesinleşen kararın infazı sırasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun yürürlüğe girmesi ile İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının uyarlama talebi üzerine İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2005 tarihli görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesi"nin 01/07/2005 tarihli uyarlama kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti suçu nedeni ile 5237 sayılı TCK’nın 188/3. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilerek kararın hükümlüye tebliğ olunduğu ve temyiz edilmeksizin kesinleştiği, daha sonra İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/12/2010 tarihli kararı ile sanık hakkında dosya yeniden ele alınarak mükerrer uyarlama kararının verildiği, sanık hakkında ilk uyarlama hükmünün verilmesinden ve kesinleşmesinden sonra yeniden uyarlama kararı verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi , kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-)Karar:
Açıklanan nedenlere göre; Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2005 tarihli ve 2005/806 müteferrik sayılı kararı ile İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 24/12/2010 tarihli ve 2010/312 esas, 2010/363 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının ( a ) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
26/05/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.