22. Hukuk Dairesi 2016/16168 E. , 2016/18139 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, vardiya primi, altıncı gün primi, giyecek yardımı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, ihbar olunan şirket ile davalı arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunu, davacının baştan itibaren .............. A.Ş. işçisi olduğunu, Türkiye .......... Sendikasına üye olduğunu asıl ve gerçek işvereni olan .............. A.Ş."ne bildirdiğini, ancak sendika kayıt fişinin iade edildiğini ve işyerinde uygulanan dönem toplu iş sözleşmelerinden faydalandırmadığını ileri sürerek, toplu iş sözleşmesinden kaynaklı fark ulusal bayram ve genel tatil ücreti, vardiya primi, altıncı gün primi ve giyecek yardımı alacaklarım istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ...Ş. vekili, davacının davalı şirket işçisi olmadığını ve .............. A.Ş. işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinden yararlanamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin toplu iş sözleşmesinde düzenlenen giyim yardımına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
İşyerinde uygulanmakta olan 01.03.2011-28.02.2013 yürürlük süreli 9. dönem toplu iş sözleşmesinin 55. maddesinde “Her yıl eylül ayında çalışmakta olan işçilere, işyerlerinde ücreti karşılığı en az toplam bir yıl çalışmış olmak kaydıyla, bu ayın ilk haftasında, sözleşmenin birinci yılında 85.00 TL, sözleşmenin ikinci yılında 90.00 TL giyim yardımı yapılır. Giyim yardımı hediye çeki verilerek veya ayni olarak da yapılabilir.
Bu yardım bir yılını Eylül ayında doldurmayıp da yıl sonuna kadar dolduranlara, doldurdukları tarihte yapılır. Yıl sonuna kadar bir yılını doldurmayanlar bu haktan o yıl yararlanamazlar” şekline düzenleme bulunmaktadır.
Somut olayda; davacının toplu iş sözleşmesinin tarafı olan sendikaya 03.10.2011 tarihinde üye olduğu ve daha önce açtığı davadan anlaşıldığı üzere üyeliğin işverene 10.10.2011 tarihinde bildirildiği, davacının da bildirim tarihinden itibaren işyerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmesinden faydalandığı tartışmasızdır. 9. dönem toplu iş sözleşmesinin “giyecek yardımı” başlıklı 55. maddesinde, her yıl eylül ayında çalışmakta olan işçilere, işyerlerinde ücreti karşılığı en az toplam bir yıl çalışmış olmak kaydıyla, bu ayın ilk haftasında giyim yardımı yapılacağı ve bir yılını eylül ayında doldurmayıp da yıl sonuna kadar dolduranlara doldurdukları tarihte giyim yardımı ödeneceği hususları düzenlenmiştir. Toplu iş sözleşmesi hükmüne göre bir yılını eylül ayında doldurmayanlar yıl sonuna kadar bir yıllarını doldurdukları tarihte giyim yardımına hak kazanabileceklerdir. Zira toplu iş sözleşmesinde ücreti karşılığı en az bir yıl çalışma şartı aranmış olup, çalışmanın sendikalı olup olmaması yönünden bir ayrıma gidilmemiştir. Davacının 2011 yılı sona ermeden 10.10.2011 tarihinden itibaren toplu iş sözleşmesinden faydalandığı sabit olup, yıl sonuna kadar bir yılını doldurmuş olması halinde 2011 yılı giyim yardımından faydalanması gerektiği açıktır. Bu durumda, davacının 2011 yılı sonuna kadar bir yılını doldurup doldurmadığı tespit edilmeli ve oluşacak sonuca göre giyim yardımına hak kazanıp kazanmadığı hususu yeniden değerlendirilmelidir. Yazılı gerekçe ile talebin reddi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.