MAHKEMESİ : Van Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/06/2013
NUMARASI : 2012/436-2013/758

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21/05/2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 14/06/2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı kayyımı vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davalı kayyımı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın ortaklığının satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ile davalı kayyımı vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalı kayyımı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin taraflara payları oranında yükletilmesi gerekir.
Somut olaya gelince; hüküm sonucunun yedi numaralı bendinde ortaklığın giderilmesi davalarının niteliği gereği yargılama giderlerinin taraflara payları oranında yükletilmesine karar verildiği halde altı numaralı bendinde çelişkili olarak yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ayrıca, ortaklığın giderilmesi davalarında kendilerini vekil ile temsil ettiren paydaşlar yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre maktu vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekirken kendisini vekille temsil ettiren davalı kayyımı lehine vekalet ücretine karar verilmemiş, karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davacı lehine 990,00 TL vekalet ücretine karar verilmesi gerektiği halde 660,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiştir.
Diğer yandan, 492 Sayılı Harçlar Kanunu ve eki Tarifenin karar ve ilam harcına ilişkin hükmü uyarınca karar tarihi itibariyle gayrimenkulün satış bedeli üzerinden alınacak harcın binde 11,38 olması gerekirken hüküm sonucunda binde 9,9 olarak gösterilmesi doğru görülmemiş, bu sebeplerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı kayyımı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davacı vekili ile davalı kayyımı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara 06.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.