MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın usulden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile aralarında 10/07/2012 tarihli hayvan kirası sözleşmesi yapıldığını, sözleşme gereği davalı borçlu şirkete, kendisine 150 adet saanen cinsi dişi keçi satması için 135.000,00.-TL ödeme yaparak söz konusu keçilerin satın alındığını, davalı şirketin ise keçilerin tüm bakım, sigortalama, aşılama vb. gibi masrafları kendi üzerine olmak üzere, bahsi geçen keçilerden elde edilecek sütler için sözleşmede belirtilen şartlar altında ödemede bulunma yükümlülüğü altına girdiğini, başlangıçta bir kısım ödemeler yapılmış ise de daha sonra davalının kısmî ifa imansızlığı nedeniyle ödemeyi yapamayacağını bildirdiğini, bu nedenle ödenmeyen kira alacağının tahsili için icra takibine başladıklarını, ödeme emrinin tebliği üzerine haksız yere itiraz edilerek takibin durmasına sebebiyet verildiğini belirterek davalının itirazının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ise; görev ve yetki itirazında bulunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; tarafların sıfatı ve işin niteliğine göre görevli mahkemelerin Asliye Ticaret Mahkemeleri olduğu belirtilerek görevsizlik nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK’nun 4/1-a maddesine göre “Kiralanan taşınmazların, 09.06.1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununa göre ilamsız icra yoluyla tahliyesine ilişkin hükümler ayrık olmak üzere, kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dâhil olmak üzere tüm uyuşmazlıkları konu alan davalar ile bu davalara karşı açılan davalarda” Sulh Hukuk Mahkemesi görevlidir.
Somut olayda, taraflar arasında 10.07.2012 tarihinde imzalanan ve 4 yıl 10 ay süreli olarak, ‘Saanen Keçi Yetiştiriciliği Çiftliğinde Fason Üretim Sözleşmesi’ başlığı altında düzenlenen sözleşmenin konusu; davalı şirketin, üretim çiftliğinde davacı adına seçilerek alınan yüksek süt ve yavru verimine sahip saanen cinsi ... menşeli keçilerin bakımı olup, sözleşmenin ‘Umumi Şartlar’ başlıklı 3. Maddesinde; şirketin yapacağı bakım ve teknik hizmet karşılığında, anaç konuma gelmiş hayvanların doğumlarını takiben her yeni doğan keçinin mülkiyetinin şirkete ait olması koşuluyla, yatırımcı/davalı tarafından davacıya, 12.05.2013 tarihinden itibaren, 2013 yılı için litresi 0,90-Kr olarak belirlenen süt ödemeleri yapılacağı, takip eden yıllarda süt bedellerine TEFE-TÜFE ortalaması oranında artış uygulanacağı kararlaştırılmıştır.
TBK.nun 269. maddesinde düzenlenen tanıma göre; kira sözleşmesi, kiraya verenin bir şeyin kullanılmasını veya kullanmayla birlikte ondan yararlanılmasını kiracıya bırakmayı, kiracının da buna karşılık kararlaştırılan kira bedelini ödemeyi üstlendiği sözleşmedir. Yine TBK’nun 376.maddesinde hayvan kirası; ‘Tarımsal bir taşınmazın kirasıyla bağlantılı olmayan geviş getirici hayvanların kirasında, aksine anlaşma veya yerel âdet yoksa, kiralanan hayvanların kira süresi içindeki bütün ürünleri kiracının olur. Kiracı, kiralanan hayvanları beslemek, onlara iyi bakmak ve kiraya verene para veya hayvanlardan elde ettiği ürünün belli bir payını ödemekle yükümlüdür.’ şeklinde düzenlenmiş olup, bu yasal düzenlemeler çerçevesinde; davacının davaya konu geviş getirici hayvanlarını davalı şirkete kiralayarak karşılığında süt bedellerinin yazılı şekilde paylaşılacağının ve yavru keçilerin davalı şirkete bırakılacağının kararlaştırılmış olması karşısında taraflar arasındaki sözleşmenin Türk Borçlar Kanununun ürün kirası hükümlerine tabi olduğu anlaşılmaktadır.
Dava, 19.01.2015 tarihinde 6100 Sayılı HMK"nun yürürlüğe girmesinden sonra açıldığına göre görevli mahkeme Sulh Hukuk Mahkemesidir. Bu nedenle mahkemece işin esası incelenerek karar verilmesi gerekirken bu yön gözardı edilerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alının temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.