MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; tarafların boşandıklarını, karar gereği lehine aylık 1.500 TL yoksulluk nafakasına hükmolunduğunu, kararın kesinleşmesinden itibaren üç yıl geçtiğini, boşanma sonrası ..."ten ayrılıp hiç bilmediği Ankara"ya taşındığını, 1.100 TL kira verdiğini, sosyal güvencesi olmayıp başka gelirinin bulunmadığını, ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandığını, davalının ise turizm şirketi sahibi olduğunu ve yaşam düzeyinin oldukça yüksek olduğunu belirterek, yoksulluk nafakasının aylık 5.000 TL"ye yükseltilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne, ödenmekte olan nafakanın dava tarihinden geçerli olmak üzere aylık 2.500 TL ye yükseltilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, nafakanın gelecek yıllarda TEFE-TÜFE oranında artırılarak ödenmesine, karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava,yoksulluk nafakasının artırımı istemine ilişkindir.
TMK"nun 175.maddesi "Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Kanunda öngörülen şartlar davacı lehine gerçekleştiği takdirde, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına ve hakkaniyete uygun bir nafakaya hükmedilmesi gerekir."
TMK"nun 176/4. maddesine göre de; "Tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir."
Somut olayda; mahkemece yapılan araştırmada, davacının çalışmadığı, bir aracı olduğu, 1100 TL kira ödediği; davalının ise ortalama aylık 7500 TL geliri olduğu, iki ayrı şirketi bulunduğu, 2655 TL kirasını sahibi olduğu şirketin ödediği, şirketine ait 1 binek 3 minibüs olduğu, ..."te 1 daire, ...’da 3 hisseli daire, şirket adına kayıtlı bir ofisi bulunduğu anlaşılmakta ise de, mahkemece davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olup olmadığı tespit edilmemiş, davalıya ait şirketlerin mali durumları araştırılmamıştır.
O halde, mahkemece; tarafların ekonomik ve sosyal durumunun ayrıntılı bir şekilde araştırılarak, davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olup olmadığının tespit edilmesinden sonra, tarafların sosyal ve ekonomik durumları gözetilip, nafaka takdir edilirken taraflar arasında mevcut olan denge durumu da dikkate alınarak,TMK md. 4"de vurgulanan hakkaniyet ilkesi nazara alınmak suretiyle bir karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.