Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/886 Esas 2022/7054 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2018 tarihli kararı ile hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143/1 ve 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedildiği, bu hükme ilişkin sanığın istinaf talebi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince, davanın yeniden görülmesine karar verilerek, duruşma açılıp ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143/1, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, üzerine atılı suçu kabul etmekle birlikte verilen cezayı fazla bulduğuna, olaydan evvel eşinden boşandığına ve evinin yandığına, kızının doğum gününü kutlayamadığı için bu duruma çok üzüldüğüne, kızının doğum gününü kutlayacak durumu olmadığından ve de bilinç ve şuur kaybı rahatsızlığından dolayı ne yaptığını bilmediğinden suça konu takıları aldığına, daha sonra hepsini eksiksiz iade ettiğine, müştekinin de şikayetinden vazgeçtiğine, başka herhangi bir suça karışmadığına, verilen kararı kabul etmediğine, usul ve yasaya aykırı olan kararın bozulmasını istediğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik -ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/05/2020 tarihli ve 2019/20-358 Esas, 2020/197 Karar sayılı içtihadında da belirtildiği gibi hiçbir temyiz nedeni içermediği tespit edilen bir temyiz başvurusu bakımından 5271 sayılı CMK’nın 289. maddesinde yer alan hukuka kesin aykırılık hallerinin kendiliğinden gözetilemeyeceği, ancak bir temyiz nedeninin varlığı tespit edilmiş olan temyiz dilekçesi veya beyanı bakımından, bu dilekçe veya beyanda hukuka kesin aykırılık halleri gösterilmemiş olsa dahi temyiz incelemesi sırasında hukuka kesin aykırılık hallerinin gözetileceği de nazara alınarak- yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa hırsızlık suçundan zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, ilk derece mahkemesince yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkı kısıtlandığından, bölge adliye mahkemesince 5271 sayılı CMK’nın 280/1-e maddesi gereği ilk derece mahkemesi hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK’nın 304/2. maddesi uyarınca dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.