Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1208 Esas 2022/7058 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanıklar ..., ... ve ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmalarına dair Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/02/2010 tarihli ve 2007/335 esas, 2010/86 sayılı kararının, sanık ... yönünden Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 18/11/2015 tarihli ve 2015/6282 esas, 2015/7333 karar sayılı ilamı ile onanarak, diğer sanıklar yönünden ise temyiz edilmeden kesinleşmesini müteakip, Oltu Cumhuriyet Başsavcılığı İlamat ve İnfaz Bürosunun 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik doğrultusunda uyarlama yapılması talebi üzerine, Mahkemelerinin 11/02/2010 tarihli kararının mala zarar verme suçu ile ilgili hükümlerinin infazlarının durdurulmasına, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin Diyarbakır (Kapatılan) 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/01/2017 tarihli ve 2007/335 esas, 2010/86 sayılı ek kararını takiben, taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle sanıklar haklarındaki mala zarar verme suçu yönünden kamu davasının düşürülmesine dair Diyarbakır (Kapatılan) 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/06/2017 tarihli ve 2007/335 esas, 2010/86sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/11/2021 gün ve 1251-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/01/2022 gün ve 2021/146494 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun'un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği ancak 5271 sayılı Kanun'un 253/3. maddesinin 2. cümlesindeki “Uzlaşma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmesi hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” şeklinde hüküm her ne kadar suç tarihi olan 27/03/2007 tarihinden sonra 26/06/2009 tarihinde anılan maddeye eklenmiş ise de, mala zarar verme suçu yönünden suç tarihi itibarıyla 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 3. fıkrasında “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresinin bulunduğu ve 5237 sayılı Kanun’un 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun aynı Kanun’un 168. maddesine göre “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” kapsamında olduğundan uzlaşma hükümlerine tâbi olamayacağı, 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 3. fıkrasındaki “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile yürürlükten kaldırıldığı ancak bu defa da, “Uzlaşma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmesi hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki hükmün yürürlükte olması nedeniyle, suç tarihinde işlenmiş olsa bile uzlaştırma kapsamına girmeyen nitelikli hırsızlık suçuyla birlikte işlenmiş mala zarar verme suçu için uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı nazara alınmadan talebin reddine karar verilmesi gerekirken, mala zarar verme suçu yönünden yazılı şekilde düşme kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun'un 6. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesine eklenen 4. fıkra gereğince “Hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlali veya mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikâyet aranmaz.” Bu nedenle 19.12.2006 tarihinden itibaren hırsızlık suçu ile birlikte işlenen mala zarar verme suçunda uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğinden, inceleme konusu olayda 27.03.2007 olan suç tarihi itibariyle mala zarar verme suçunun uzlaşmaya tabi olmadığı gözetilmeyerek, infaz aşamasında uyarlama yapılması talebi üzerine yeniden ele alınan dosyada “taraflar arasında uzlaşma sağlanması nedeniyle” şeklindeki gerekçeyle hükümlüler ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin ortadan kaldırılmasına ve açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (DİYARBAKIR-Kapatılan) 8. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 22.06.2017 tarihli ve 2007/335 E., 2010/86 K. sayılı ek kararın, belirtilen nedenle 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, 11/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.