Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1212 Esas 2022/7061 Karar Sayılı İlamı

Muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 289/1, 289/1-2. cümle ve 52/2. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis ve 300,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair GAZİANTEP 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2021 tarihli ve 2019/187 esas, 2021/354 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/11/2021 gün ve 94660652-105-27-17824-2021 -Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/01/2022 gün ve 2021/147147 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığa ait olan ve sanığın kendisine 18/11/2016 tarihinde yediemin olarak teslim edilen 27 RK 432 plaka sayılı aracın Gaziantep 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/11/2017 tarihli ve 2017/164 esas, 2017/404 sayılı kararı ile müsaderesine karar verilip, bu kararın 04/04/2018 tarihinde kesinleşmesini müteakip, müsadere konusu aracın 10 gün içerisinde Gaziantep Gümrük Müdürlüğüne teslim edilmesine yönelik evrakın 02/10/2018 tarihinde sanığa tebliğ edildiği halde, sanık tarafından 10 gün içerisinde söz konusu aracın teslim edilmediği sabit olmakla birlikte, Gaziantep Gümrük Müdürlüğü'nün bila tarih ve E-85185560-641.03.02-00061921171 sayılı yazısı ve yazı ekindeki teslim fişinden anılan aracın henüz kovuşturma başlamadan önce 18/12/2018 tarihinde ilgili kuruma teslim edildiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun'un 289/2. maddesinde yer alan '"...Birinci fıkrada tanımlanan suçun konusunu oluşturan eşyayı kovuşturma başlamadan önce geri veren veya bunun mümkün olmaması hâlinde bedelini ödeyen kişi hakkında verilecek cezaların beşte dördü indirilir...'' şeklindeki düzenleme uyarınca, aynı Kanun'un 289/1. maddesi uyarınca belirlenen cezadan, 289/2. maddesi gereğince beşte dört oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yedieminlik kurumunun yediemine yalnızca kendisine teslim edilen eşyayı saklama ve iade etme yükümlülüğü yüklediği, somut olayda sanık ...’in yediemin olarak kendisine teslim edilen ... plakalı araç üzerinde amacı dışında tasarrufta bulunmadığı, el konularak sanığa teslim edilen bahse konu aracın müsaderesine ilişkin kararın kesinleşmesinin ardından sanığa bu aracı teslim etmesi yönünde tebligat yapıldığı ve bu tebligatta teslim için belirtilen 10 günlük süreden sonra sanığın bahse konu aracı Gaziantep Tasfiye İşletme Müdürlüğüne teslim ettiği, sanığın eyleminin el konulan aracı teslim etmesi yönünde kendisine yapılan tebligata uymamaktan ibaret olduğu, yalnızca el konulan eşyaların teslim edilmesi yönündeki tebligata uymamak şeklindeki eylemin 5237 sayılı TCK’nın 289/1. maddesinde tanımlanan suçu oluşturmayacağı, zira yedieminin eşyayı istenilen yere götürmek yükümlülüğü bulunmadığı cihetle atılı suçun oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 11/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.