MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : MANİSA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen menfi tespit davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalının istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; Manisa Devlet Hastanesi Baştabipliği ile MR, acil USG çekim hizmeti alımına ilişkin 17/05/2011 tarihli sözleşme imzaladığını, davalı idarenin göndermiş olduğu 08/12/2015 tarihli yazıda, 15/10/2012 tarihinde yürürlüğe giren SGK Sağlık Uygulama Tebliğine göre MR ve tomografi ile ilgili işlemlerden aynı gün içerisinde birden fazla yapılması halinde işlem puanı yüksek olanın tamamının, diğerlerinin ise her birinin %50 oranında faturalandırılacağının belirtildiğini, bu nedenle 15/10/2012-31/12/2014 tarihleri arasında yapılan çekimler yönünden toplam 344.706,61 TL fazla ödeme yapıldığı gerekçesiyle bu bedelin iadesinin istendiğini, ancak taraflar arasındaki sözleşmenin böyle bir hüküm içermediğini ileri sürerek davalıya 227.079,45 TL asıl alacak, 117.627,16 TL gecikme faizi olmak üzere toplam 344.706,61 TL borcunun bulunmadığının tespitini talep etmiştir.
Davalı; Manisa Devlet Hastanesi Baştabipliği ile davacı şirket arasında 17/05/2011 tarihli MR, acil USG çekim hizmetine ilişkin sözleşme imzalandığını, SUT Ek/2-b bölümündeki açıklamalarda "aynı gün bu başlık altında yer alan işlemlerden birden fazla yapılması halinde işlem puanı yüksek olanın tamamı, diğerlerinin her birinin %50"si faturalandırılır" ifadesinin bulunduğunu, davacının 15/10/2012-31/12/2014 tarihleri arasında yapılan çekimleri bu ifadeye aykırı olacak şekilde faturalandırdığını, bu nedenle davalının yapılan fazla ödeme tutarı olan 227.079,45 TL ve bu borca ilişkin 117.627,16 TL gecikme faizi borcunun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kabulüne, davacının davalıya 227.079,45 TL asıl alacak ve 117.627,16 TL gecikme faizi olmak üzere toplam 344.706,61 TL üzerinden borcu bulunmadığının tespitine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Somut olayda; davacı tarafından davanın açılması sırasında sadece asıl alacak 227.079,40 TL üzerinden harç yatırılmış, gecikme faizine ilişkin bedel üzerinden harç yatırılmadığı gibi yargılama sırasında da eksikliğin ikmali yoluna gidilmemiştir.
Bu halde, ilk derece mahkemesince; harcı yatırılan 227.079,40 TL üzerinden davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken harcı yatırılmayan gecikme faizi ilave edilmek suretiyle toplam 344.706,61 TL üzerinden davacı lehine vekalet ücretine takdir edilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK"nın 370. maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına, ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasından 5. bendinin çıkartılarak yerine "5- Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca asıl alacak üzerinden hesaplanan 19.574,77 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 06/10/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.