MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin redddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı özetle, 20.01.2009-31.03.2015 tarihleri arasında Ltd. Şti’nin 64 sicil nolu işyerinde çalışmıştır. işyeri daha sonra davalı şirkete devredilmiş ve davacı aynı yerde ve aynı görevinde 01.04.2015-22.06.2015 tarihleri arasında gıda mühendisi olarak çalışmıştır. Davalı işveren 22.06.2015 tarihli fesih bildiriminde “iş sözleşmeniz 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. ve 18. maddesi hükümlerine göre 22.06.2015 tarihi itibariyle feshedilecektir.” Şeklinde yazılı beyanda bulunarak iş sözleşmesini sonlandırdığı, davalı işverenin fesih bildirimde hiçbir sebep göstermediğini, yapılan feshin geçerli olmadığını, bu sebeple feshin geçersizliği il davacının işe iadesine, işe iade kararı verilmesi ve işverence uygulanmaması halinde ödenecek tazminat ile boşta geçen süreye ait aylık ücret ve diğer hakların ödenmesinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davalı işveren bünyesinde çalışan işçi sayısının otuzun ve davacının kıdem süresinin altı ayın altında olduğunu, davacının iş güvencesi hükümlerinden yararlanmasının hukuken mümkün olmadığını, fesih tarihin itibariyle davalı şirket nezdinde çalışan işçi sayısının otuzun altında olduğunu ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. Davacının temyiz dilekçesinde adı geçen .... ...., ..... ......, .... ......., ..... ....., ... ...... isimli kişiler ile davalı tanığı ...’ın fesih tarihinde davalı işyerinde çalışıp çalışmadığı sorulup belirlenerek fesih tarihinde davalı işyerinde otuz işçi çalıştığı tespit edilirse davanın esasına girilerek bir karar verilmesi, otuz işçi çalışmadığı anlaşılırsa şimdiki gibi davanın reddine karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.