İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Alanya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/10/2014
NUMARASI : 2014/310-2014/555
DAVACILAR : M.. E.. ve Ark.
DAVALILAR : Hazine - Orman Yönetimi - D.. M.. - A.. B..

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği Türkler kasabası, Akçaören mevkiinde bulunan taşınmazın tapuda kayıtlı olmadığını, kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının davacılar yararına oluştuğunu iddia ederek, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre davacılar adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, fen bilirkişi Ümit Gül tarafından düzenlenen 09.01.2012 tarihli rapor ve ekindeki krokide (A) ve (B) harfleri ile işaretli kayalık bölümler dışında kalan 5151,14 m² yüzölçümündeki taşınmazın sulh hukuk mahkemesinin 1997/384 Esas 1997/389 Karar sayılı verâset ilâmındaki hisseleri oranında davacılar adına tapuya kayıt ve tesciline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm Hazine, Orman Yönetimi ve D.. M.. vekilleri tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 18/03/2014 tarih ve 1166 E. - 3233 K. sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; [Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; dava konusu taşınmaz, 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/483 E - 2008/170 K. sayılı davasında tescil istemine konu olmuş ve mahkemece "taşınmazın yörede 1957 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında, paftasına devlet ormanı yazılarak tapulama harici bırakıldığı, orman kadastrosunun ise 1988 yılında kesinleştiği, orman niteliğiyle tesbit harici bırakılan bir yerin orman kadastrosu yapılıncaya kadar orman olarak kabulü gerektiği, orman sınırlandırılmasının kesinleşmesi ile orman sınır hattı dışında kalan yerlerin Kanunda belirtilen koşullar altında tasarruf edildiği takdirde kazanılabileceği (HGK"nın 24.10.2001 tarih, 2001/8 - 964 E. - 2001/751 K. ve 12.05.2004 tarih 2004/8-242 E. 2004/292 K.), orman kadastrosunun kesinleştiği 13.02.1988 tarihinden davanın açıldığı 23.07.1999 tarihine kadar 20 yıllık kanunî edinme süresi dolmadığından kazanma koşullarının davacı yararına gerçekleştiğinden söz edilemeyeceği" gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiş ve hüküm kesinleşmiştir.
Hal böyle olunca, taraflar arasında görülen ve red ile sonuçlanan 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/483 E. - 2008/170 K. sayılı dava ile birlikte, Medenî Kanunun 713. maddesi uyarınca davacı yararına oluşması gereken zamanaşımı süresinin kesildiği ve bu davadan sonra yeniden işlemeye başladığı, yeniden işleyen sürenin de 20 yıla ulaşmadığı tüm dosya kapsamından anlaşıldığından 19/01/2007 gün ve 2005/1-2007/1 sayılı YİBK kararı gereğince davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usûl ve kanuna aykırıdır.] denilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce 12.08.1987 tarihinde ilân edilip kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Genel arazi kadastrosu işlemi 1957 yılında yapılmış ve kesinleşmiş, kesinleşme tarihi ile davanın açıldığı tarih arasında 20 yıllık süre geçmiştir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 21/12/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.