MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... Geri ... San. ve Tic. Ltd. Şti. aleyhine 28/03/2018 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sırasında; davacının ön ödemeye ilişkin talebinin reddine dair verilen 16/09/2019 günlü ara kararına karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 341/1 ve 352/1-ç maddesi gereğince usulden reddine dair verilen 05/11/2019 günlü kararına karşı davacı vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede HMK 362/1-a bendi gereğince karar kesin olarak verilmiş olduğundan HMK"nın 341/1, 366 ve 346/1 maddelerine göre temyiz dilekçesinin reddine dair verilen 05/12/2019 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacı vekili tarafından 06/09/2019 tarihli beyan dilekçesi ile dosyanın geldiği aşama, maluliyet durumu, tarafların kusur oranı dikkate alınarak davalının davacı tarafa ön ödeme yapmasına karar verilmesi talep edilmiş olup, ilk derece mahkemesince 16/09/2019 tarihinde ara karar verilerek davacının ön ödemeye ilişkin talebi, talebin yargılamayı gerektirmesi gerekçesiyle reddedilmiştir. İş bu ara karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince 05/11/2019 tarihinde ilk derece mahkemesinin geçici ödemeye yönelik kararlarının ara karar niteliğinde olup, ancak nihai kararla birlikte istinaf edilebileceği, diğer bir deyişle geçici ödeme talebinin reddine yönelik yerel mahkeme ara kararının, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 341/1. ve 352. maddeleri düzenlemesine göre istinafı kabil kararlardan olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf talebinin kesin olarak reddine karar verilmiş, davacı vekili tarafından kesin olarak verilen iş bu karara karşı temyiz başvurusunda bulunulması üzerine bölge adliye mahkemesi 05/12/2019 tarihli ek karar vererek Hukuk Muhakemeleri Kanununun 341/1 ve 366/1. maddeleri gereğince davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK"nın 366. ve 346/1. maddeleri gereğince reddine karar vermiştir.
HMK"nın 341/1. maddesi, istinaf kanun yoluna başvurulabilen kararları düzenlemekte olup, anılan maddeye göre, ilk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü halinde, itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabileceği düzenlenmiştir.
Bölge adliye mahkemesince yukarıda açıklandığı şekilde bu yön belirlenmek suretiyle verilen davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle davacı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine ilişkin 05/12/2019 tarihli ek kararın HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna 05/03/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.