MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tespit

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kurum tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, 2828 sayılı Kanun uyarınca korunma altına alınarak ergin oluncaya kadar kurum korunması altında olduğunun tespitini istemiştir. Tespit isteği 2828 sayılı Yasadan kaynaklanmaktadır. 2828 sayılı Yasa uyarınca çıkarılan Korunmaya Muhtaç Çocukların İşe Yerleştirilmesine ilişkin Tüzüğün 7. maddesinde "Bu tüzük hükümlerinden yararlanmak isteyenler, 18 yaşını tamamladıkları tarihten itibaren bu kurum ve kuruluşlarına kurum aracılığıyla başvururlar. Başvuru sahibinin geçmişte bir sosyal hizmet kuruluşunda kaldığının ve korunduğunun belgelenmemesi halinde, bu hususun tespiti mahkeme kararıyla olur." hükmü yer almaktadır. Bu hükümdeki "Mahkeme" ibaresinin korunma kararının esasında yetkili olan mahkemeleri ifade ettiği açıktır. Mahkemelerin görevi kamu düzeni ile ilgilidir. Mahkemece yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. 24.05.1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanunu (SHK)"nun 22. maddesinde, korumaya muhtaç çocukların reşit oluncaya kadar bu kanun hükümlerine göre kurumca kurulan sosyal hizmetler kuruluşlarında bakılıp yetiştirilmeleri ve bir meslek sahibi edilmeleri hususundaki gerekli tedbir kararının yetkili ve görevli mahkemece alınacağı düzenlenmiş, ancak maddede görevli mahkeme belirtilmemiştir. Çocuk Koruma Kanunu"nun 26/3. maddesinde mahkemeler ve çocuk hakiminin bu kanun ve diğer kanunlarda yer alan tedbir kararlarını almakla görevli olduğu düzenlendiğinden, 2828 sayılı Kanunun 22. maddesinde düzenlenen tedbir kararlarında da çocuk mahkemeleri görevli bulunmaktadır. Tekirdağ"da çocuk mahkemesi bulunmaktadır. Bu durumda, tespit kararının çocuk mahkemesinde verilmesi gerektiğinden, mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasıyla ilgili yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş olup (HGK"nun 16.01.2013 tarih, 2012/2-563 esas 2013/69 karar sayılı kararı) bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle bölge adliye mahkemesine ait kararın KALDIRILMASINA, Tekirdağ Aile Mahkemesinin 2019/402 esas ve 2019/545 karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.08.06.2020(Pzt.)