MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar .... San. ve Tic. Ltd. Şti. ve diğerleri aleyhine 03/07/2014 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06/10/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... AŞ vekili ile davalı ...Ltd. Şti. ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı T...Ltd. Şti. ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalıların geçmiş dönemlerde davacıdan hizmet alımı ihalesi alan şirketler olduğunu, dava dışı ... isimli işçinin davalı şirketlerde 2001-2008 yılları arasında farklı dönemlerde çalıştığını, adı geçen işçinin emeklilik nedeniyle iş akdini feshederek davacı ... aleyhine işçilik alacakları kapsamında kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağına ilişkin olarak açtığı dava sonucunda, ... İş Mahkemesinin 2012/652 esas, 2013/629 karar sayılı ilamı ile davanın kabulüne karar verildiğini, söz konusu ilamın Yargıtay incelemesinden geçerek onandığını, kararın dava dışı işçi tarafından icraya konulması üzerine davacı kurum tarafından dosya borcunun 08/05/2014 tarihinde ödendiğini, davacının alt işverenleri olan davalı şirketlerin ihale aşamasında işçilerine ödemesi gereken kıdem tazminatını %3 sözleşme ve genel giderler kalemi içerisinde davacı belediyenin asıl işveren olarak zaten ödemiş olduğunu, davacının kıdem tazminatını mükerrer olacak şekilde işçiye ödemek zorunda kaldığını belirterek ödenen bedelin davalılardan rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacının ödediği bedelden davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Eldeki dava, rücuen tazminat istemine ilişkin olup, tazminatın kendi payına düşeninden fazlasını ödeyen kişi, bu fazla ödemesi için, diğer müteselsil sorumlulara karşı rücu hakkına sahip ve zarar görenin haklarına halef olur. Tazminatın aynı zarardan sorumlu müteselsil borçlular arasında paylaştırılmasında, bütün durum ve koşullar, özellikle onlardan her birine yüklenebilecek kusurun ağırlığı ve yarattıkları tehlikenin yoğunluğu göz önünde tutulur. Diğer bir deyişle; dava konusu olay nedeniyle dava dışı üçüncü kişilere tazminat miktarını ödeyen davacı, sorumlulara kusurları oranında rücu edebilir.
Şu durumda, rücuda teselsül olmayacağından, temyize gelen davalı şirketler yönünden dava dışı işçinin bu şirketlerde çalıştığı süreler dikkate alınmak suretiyle davacının bu nedenle ödemek durumunda kaldığı miktarın belirlenmesi, temyiz eden davalı alt işverenlerin kendi dönemleriyle sınırlı olmak üzere sorumlulukları yoluna gidilmesi gerekirken, mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek davalıların dava konusu miktarın tamamından müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru olmamış, kararın eksik inceleme nedeniyle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre kararı temyiz eden davalı ... Ltd. Şti. ve davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.