Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasının yapılan muhakemesi sırasında 10.02.2014 tarihinde verilen ihtiyati tedbir kararının kaldırılması ve takdir edilen tedbir nafakası miktarının indirilmesi taleplerinin reddine ilişkin 28.03.2014 tarihli ara kararının temyiz edilmesi nedeniyle tedbir evrakı okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.
1-İhtiyati tedbir talebinin reddi veya bu talebin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararlara karşı istinaf kanun yolu denetimini yapacak olan Bölge Adliye Mahkemeleri göreve başlayıncaya kadar, temyiz yolunun kapalı olduğuna Yargıtay İçtihadı Birleştirme (Hukuk) Genel Kurulunca 21.02.2014 tarihinde 2013/1 esas, 2014/1 karar sayı ile karar verilmiştir. İçtihadı Birleştirme Kararları, benzer hukuki konularda adliye mahkemelerini, Yargıtay Dairelerini ve Genel Kurullarını bağlar (Yargıtay K. md. 45/5) ve ilişkin olduğu konudaki kesinleşmiş kararları etkilemez ise de görülmekte olan (derdest) bütün işlere etkilidir. Bu bakımdan anılan içtihadı birleştirme kararı uyarınca karar temyizi kabil değildir. Temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmek gerekmiştir.
2-Tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 101"nci maddesinin (3.) ve (e) bendinde yer alan hükümlere; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun "geçici hukuki korumalara" ilişkin 389. maddesinde yer verilmemiş, boşanma veya ayrılık davası açılınca hakimin talep üzerine veya re"sen dava sırasında Türk Medeni Kanununun 169"uncu maddesi çerçevesinde aldığı tedbir ve bu tedbirlere itiraz üzerine verilen kararlar, yasa koyucu tarafından Usulün "geçici hukuki korumalarla" ilgili düzenlemesi dışında bırakılmıştır. Bu durumda, boşanma ve ayrılık davası açılınca hakimin talep üzerine veya re"sen Türk Medeni Kanununun 169. maddesi çerçevesinde alacağı tedbir ve bu tedbirlere itiraz üzerine verilen kararlar ancak esas hükümle birlikte temyizi kabil olup, esas hükümden ayrı ve bağımsız olarak temyiz edilemez. Bu bakımdan davacı-davalının temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz dilekçesinin yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.09.06.2014 (Pzt.)