Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3160 Esas 2015/5796 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3160
Karar No: 2015/5796
Karar Tarihi: 14.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3160 Esas 2015/5796 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen cezaya yönelik temyiz başvurusunu incelemiştir. Kararda, gece vakti gerçekleştirildiği kabul edilen eylem için kesin kanıt bulunmamasına rağmen sanığa TCK'nın 143/1. maddesi gereği artırım yapılmadığı belirtilerek, temyiz nedeni kabul edilmemiştir. Ancak, tekerrüre esas alınan adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olduğu halde, bu durumun dikkate alınmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kararda, TCK'nın 58/6 maddesi uyarınca sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 143/1, 58/6, 1412 sayılı CMUK'un 305. ve 322. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2015/3160 E. , 2015/5796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmün gerekçesinde sanığın eylemi gece vakti gerçekleştirdiğinin kabul edilmesine karşın hüküm fıkrasında "Eylemin gece sayılan bir zamanda işlendiği hususunda kesin kanıt bulunmadığından sanığa verilen cezada TCK"nın 143/1. maddesi ile artırım yapılmasına yer olmadığına" şeklinde belirtilmesi çelişkiye yol açılmış ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Tekerrüre esas alınan ... Sulh Ceza Mahkemesinin 2003/2042 E - 2005/1196 K sayılı ilamındaki 457 YTL adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olup 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi hükmü uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının tekerrüre ilişkin “ TCK. 58/6 maddesi uyarınca "...Sulh Ceza Mahkemesinin 16.01.2006 tarihli 2003/2042-2006/1196 sayılı karar ile yaralama suçundan 457 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı ve bu cezasının 04.03.2006 tarihinde yerine getirildiği böylece adli sicildeki bu mahkumiyetinin tekerrüre esas teşkil ettiği anlaşıldığından sanığa verilen cezanın TCK"nın 58/6. mad. Gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” bendinin çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.