MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının 24 saat çalışma ve 24 saat dinlenme usulü ile çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının limana gemi geldiğinde çağrıldığını, bunun üzerine gelerek 1,5 saat kadar gemide çalıştığını, akabinde gemi boşaltılıncaya kadar 12-24 saat kadar çalışmadığını, geminin boşaltımı bitince tekrar gelerek 1-2 saat daha çalıştığını, esnak çalışma saatlerine tâbi olduğunu, fazla mesai yapmadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının davalı işyerine bağlı olarak 16/10/2004-03/02/2012 tarihleri arasında belirsiz süreli hizmet akdi ile çalıştığı, ücretinin aylık brüt 1761,42 TL. olduğu, davalı işyerinde 01/01/2011 tarihinden itibaren Toplu İş Sözleşmesi uygulandığı, buna göre çalışanlara ödenecek fazla mesai ücreti ve genel tatil ücretinin belirlendiği ve ödendiği, bu sürenin hesaplama dışı tutulması gerektiği, toplu iş sözleşmesinin imzalanmasından önceki dönemde davacının fiili çalışma sisteminin 24 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklinde olduğu, 24 saat çalışma şeklinde uyku, istirahat, yemek ve zorunlu ihtiyaç süreleri mahsup edildiğinde fiilen 14 saat çalışma yapılabileceği, günlük 11 saat aşan çalışmaların fazla mesai süresi olarak değerlendirilmesi gerektiği, buna göre davacının ayda 15 gün x3 saat=45 saat fazla mesai yaptığı, taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesine göre fazla mesai ücretinin normal ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı, ancak denkleştirmeye tabi tutulamayan 11 saati aşan kısım için fazla mesai süresi hesaplandığı, buna göre 270 saat yasal fazla mesai süresinin mahsubunun hakkaniyete uygun olmadığı, fazla mesai süresi ücretinin ödendiğine dair delil sunulmadığı, sair taleplerinin de sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yıllık 270 saatlik fazla mesai süresinin işçinin ücretine dahil olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut olayda, fazla mesai açısıdan, iş aktinde yıllık 270 saat fazla mesainin ücrete dahil olduğu yazılı olup, davacının ücreti asgari ücretin yaklaşık 2 katı olarak Mahkeme tarafından tespit edilmiştir. 11 saati aşan çalışmaların fazla mesai olarak hesaplanması nedeni ile bu sözleşme hükmünün uygulanmayacağı yönündeki Mahkeme gerekçesi yerinde değildir.
Mahkeme tarafından yapılacak iş, iş akti davacı tarafa sorularak, iş aktindeki, fazla mesai ücretinin ücrete dahil olduğu hükmü karşısında, yıllık 270 saatlik fazla mesai süresinin ücrete dahil kabul edilip edilmeyeceğini irdelemektir.
3- Davacı vekilinin ıslah dilekçesi ile artırdığı alacak miktarlarına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.