Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 29, 62/2 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Bodrum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.03.2018 tarihli ve 2017/317 Esas, 2018/149 Karar sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 15.10.2019 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hüküm açıklanarak 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-a, 62/2 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bodrum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2020 tarihli ve 2020/216 Esas, 2020/155 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 27.10.2020 tarihli ve 2020/14543 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.11.2020 tarihli ve 2020/100090 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1) 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun"un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, bu hususa riayet edilmeyerek, 5237 sayılı Kanun"un 29. maddesi gereğince haksız tahrik indirimi hükümden çıkarılmak suretiyle sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde;
2) Bodrum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2020 tarihli kısa kararında haksız tahrik indirimi yapılarak hüküm aynen korunup açıklanmış iken, gerekçeli kararda haksız tahrik indirimi yapılmadan sanığın mahkumiyetine karar verilmek suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu"un 03.04.2018 tarihli ve 2015/16-873 Esas, 2018/145 Karar sayılı kararında da açıklandığı gibi; yerleşmiş uygulama ve kabullere göre, uygulama ve hesap hataları dışında kalan ve sonuç ceza üzerinde değişikliğe yol açmayan maddi yazım hatalarının yöntem ve zaman sınırlamasına tabi bulunmaksızın, bizzat bu hatayı yapan merci tarafından kendiliğinden veya denetim muhakemesi sonunda verilen bir karardaki uyarı üzerine düzeltilmesi mümkündür. Ancak bu hataların dışında kalan ve hükmün esasıyla sonucunu etkileyen hatalar ancak kanun yoluna müracaat neticesinde düzeltilebilecektir. Mahkemece yapılan hesaplama hatasının ancak kanun yoluna müracaat neticesinde düzeltilebilmesi mümkündür. Verilen karar niteliği itibariyle kesin olduğundan mevcut hukuka aykırılık ancak olağanüstü kanun yolu olan kanun yararına bozma yoluyla giderilebilir. Mahkemenin ek karar ile bu hukuka aykırılığı kendi gidermesi mümkün değildir.
Bu nedenle, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.09.2020 tarihli, 2020/216 Esas ve 2020/155 Karar sayılı hesaplama hatasının düzeltilmesine dair ek kararının yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararda ve açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanırken hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uygulandığı halde gerekçeli kararın hüküm kısmında uygulama yapılırken anılan maddenin uygulanmaması suretiyle hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişkiye neden olunması isabetsizdir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ... hakkında mağdur ...’u kasten basit yaralama suçundan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2020 tarihli ve 2020/216 Esas, 2020/155 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.