Kasten yaralama - yağma - hırsızlık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/878 Esas 2019/1978 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2019/878 E.  ,  2019/1978 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : İzmir 11.Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı ek kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulüne ve bu kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Kasten yaralama, yağma ve hırsızlık suçlarından İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 tarihli ve 2013/571 değişik iş sayılı içtima kararı ile 10 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ..."ün, bu cezasının infazı sırasında İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/03/2016 tarihli ve 2016/257 değişik iş sayılı kararıyla 29/02/2016 tarihinden itibaren şartla tahliye edilmesini müteakip, hükümlünün denetim süresi içinde 01/06/2016 tarihinde işlemiş olduğu kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan dolayı İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/02/2017 tarihli ve 2016/672 esas, 2017/233 sayılı kararıyla 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması sebebiyle, ikinci suçu işlediği 01/06/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16/08/2019 tarihleri arasındaki cezasının aynen çektirilmesine dair İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/12/2017 tarihli ve 2010/99 esas, 2010/168 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan ek kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/6. maddesinde yer alan, "Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez." şeklindeki, anılan Kanunun 107/12. maddesinde yer alan "Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır. " şeklindeki ve yine aynı Kanunun 107/13. maddesinde yer alan, "Koşullu salıverilme kararının geri alınması hâlinde hükümlünün; a) Sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen, b) (Değişik bend: 25/05/2005-5351 S.K./8.mad) Yükümlülüklerine aykırı davranması hâlinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin, Ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir. Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez." şeklindeki ve 107/14. maddesinde yer alan, "Denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır." şeklindeki hükümlere göre hükümlünün belirlenen denetim süresi içerisinde tekrar suç işlediği takdirde koşullu salıverilmenin geri alınacağı nazara alındığında,
Dosya kapsamına göre, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı ile, ".. şartlı tahliye kararının geri alınmasına ilişkin karara konu ilâmların dayandığı suçların işleniş tarihleri ve infazda 107. maddenin 2. Fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede 3/2"lik oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK"nin 32. maddesi ve 2. suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlendikten sonra 2. suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıvermenin geri alınması ve aynen infaz kararı verilmesi gerekirken bu uyarlama yapılmadan koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden ek kararın kaldırılmasına, ..." şeklinde karar verilmiş ise de; 5275 sayılı Kanunun 107/6. maddesindeki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, ancak bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi hasebiyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 01/06/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16/08/2019 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararına yönelik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu;
Dairemizin 10/12/2018 tarihli ve 2018/3110 esas, 2018/5252 karar sayılı ilamı ile;
“1. ) Hükümlü ... hakkındaki dosya kapsamından;
a-Hükümlünün İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.06.2010 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı kararı ile 15.02.2010 tarihinde işlemiş olduğu yağma suçundan 5237 sayılı TCK"nin 149/1-c, h, 168/3. maddeleri uyarınca 8 yıl hapis, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezasına mahkum olduğu,
Hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 28.06.2011 tarihli, 2011/3580 esas, 2011/8992 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
b-Hükümlünün İzmir 4. Çocuk Mahkemesinin 03.11.2010 tarihli, 2009/750 esas ve 2010/728 karar sayılı kararı ile 22.11.2006 tarihinde işlemiş olduğu hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nin 142/1-b, 143/1, 31/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 15 gün hapis cezasına mahkum olduğu,
c-Hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 08.04.2013 tarihli, 2013/3977 esas, 2013/10005 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
d-Hükümlü hakkında verilen ve kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.06.2013 tarihli ve 2013/571 değişik iş sayılı kararı ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99. maddesi uyarınca 10 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası olarak toplanmasına karar verildiği,
e-Kula Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesine göre 1/3 oranında indirim yapılmak ve hükümlünün onsekiz yaşını dolduruncaya kadar infaz kurumunda geçirdiği bir gün, iki gün olarak sayılmak suretiyle düzenlenen müddetnamede koşullu salıverilme tarihinin 29.02.2016, bihakkın tahliye tarihinin ise 16.08.2019 olarak tespit edildiği,
f-16.02.2010 tarihinde hükümlünün cezasının infazına başlandığı ve İzmir 11.Ağır Ceza Mahkemesinin 09.03.2016 tarihli ve 2016/257 değişik iş sayılı kararı ile 29.02.2016 tarihinden geçerli olmak üzere hükümlünün koşullu salıverilmesine karar verildiği,
g-Koşullu salıverilen hükümlünün 01.06.2016 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak ve kullanmak suçundan İzmir 34.Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2017 tarihli, 2016/672 esas ve 2017/233 karar sayılı kararıyla TCK"nin 191/1, 192/3, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırıldığı, hakkında verilen bu mahkumiyet hükmünün İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 22.11.2017 tarihli, 2017/3120 esas ve 2017/1695 karar sayılı hükümlünün istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararıyla kesinleştiği,
h-İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2017 tarihli ve 2011/1-3135 ilamat sayılı hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınması ve hükümlünün işlediği ikinci suç tarihi ile bihakkın tahliye tarihine kadar 1171 günlük sürenin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/12, 13-A maddeleri uyarınca aynen çektirilmesine karar verilmesi yönündeki istem yazısı üzerine İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 ek karar sayılı kararı ile deneme süresi içerisinde 01.06.2016 tarihinde suç işlediğinden, hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasına, ikinci suçu işlediği 01.06.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihleri arasındaki 1171 günlük sürenin aynen ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verildiği,
ı-Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına ilişkin olarak verilen bu karara hükümlünün 09.01.1018 tarihli dilekçe ile itiraz ettiği,
İtiraz mercii olan İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018122 değişik iş sayılı kararla "107. maddenin 2. fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede 2/3 oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK"nin 32. maddesi ve 2. suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip, bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlenmesinden sonra 2. suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıverilmenin geri alınması ve aynan infaz kararı verilmesi gerekirken, bu uyarlama yapılmadan karar verildiği" gerekçesiyle İzmir 11.Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verdiği, anlaşılmıştır.
2. ) Hukuksal Değerlendirme:
Yargıtayın yerleşik uygulamasına göre, “koşullu salıverilme bir infaz kurumudur ve hükümlünün cezaevinden bırakılarak özgürlüğü bağlayıcı cezasının dışarıda çektirilmesi sürecini başlatır. Koşullu salıverilme kararı cezanın tamamen çektirildiği anlamına gelmez. Koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabulünde zorunluluk vardır. Hukukumuzda, 647 ve 5275 sayılı Genel İnfaz Kanunları yanında belirli suç tarihleri esas alınarak çıkarılan 3713; 4771; 4616 sayılı Kanunlar yanında 5218 sayılı Kanunda da koşullu salıverilme hükümlerine yer verilmiştir. 5237 sayılı TCK"nin 7 madde (3) fıkrasındaki (Değişik fıkra: 29/06/2005-5377 S.K./2.mad) Hapis cezasının ertelenmesi, koşullu salıverilme ve tekerrürle ilgili olanlar hariç; infaz rejimine ilişkin hükümler, derhal uygulanır hükmü karşısında, suç tarihi göz önünde bulundurularak koşullu salıverilmeye ilişkin uygulanacak kanun hükümlünün özgürlüğünü en az kısıtlayacak şekilde belirlenmelidir.
Suç tarihi itibariyle koşullu salıverilme ile ilgili mevzuata bakıldığında;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesinde koşullu salıverilme düzenlenmiş olup, mevcut düzenlemeye göre;
1) Koşullu salıverilmeden yararlanabilmek için mahkûmun kurumdaki infaz süresini iyi halli olarak geçirmesi gerekir.
2) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkum edilmiş olanlar otuz yılını, müebbet hapis cezasına mahkum edilmiş olanlar yirmidört yılını, diğer süreli hapis cezalarına mahkum edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler.
5) Koşullu salıverilme süresinin hesaplanmasında, hükümlünün onsekiz yaşını dolduruncaya kadar infaz kurumunda geçirdiği bir gün, iki gün olarak dikkate alınır.
6) Koşullu salıverilen hükümlünün tabi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.
12)Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.
13) Koşullu salıverilme kararının geri alınması halinde hükümlünün;
Sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen,
b) (Değişik: 25/5/2005-5351/ 8 md.) Yükümlülüklerine aykırı davranması halinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin,
Ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir. Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez.
14)Denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır.
15) Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına;
a) Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından,
b) Hükümlünün bağlı tutulduğu yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde koşullu salıverilme kararına esas teşkil eden hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi veya koşullu salıverilme kararını vermiş olan mahkeme tarafından,
Dosya üzerinden karar verilir. Bu kararlara karşı itiraz yolu açıktır,
5275 sayılı Kanun geçici madde 6 – (Ek: 15/8/2016-KHK-671/32 md.; değiştirilerek kabul: 9/11/2016-6757/28 md.)
(1) 1/7/2016 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104, 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, bu Kanunun;
a) 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl”lık süre “iki yıl”,
b) 107 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “üçte iki”lik oran “yarısı”,
olarak uygulanır, şeklindeki düzenlemelere göre hükümlünün durumu değerlendirildiğinde;
22.11.2006 tarihinde işlemiş olduğu hırsızlık suçundan 1 yıl 2 ay 15 gün, 15.02.2010 tarihinde işlemiş olduğu yağma suçundan 8 yıl hapis, kasten yaralama suçundan 1 yıl 2 ay hapis cezasına mahkum olan ... "ün, bu cezalarının infazı sırasında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun hükümleri uyarınca 29.02.2016 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine karar verildiği, hükümlünün koşullu salıverildikten sonra 01.06.2016 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak ve kullanmak suçundan hapis cezasına mahkum olduğu ve mahkumiyet kararının kesinleşmesi sonrasında yapılan ihbar üzerine yetkili ve görevli mahkeme tarafından 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 ek karar sayılı kararla hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasına, ikinci suçu işlediği 01.06.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına karar verildiği; bu karara hükümlünün yaptığı itirazın itiraz mercii tarafından hükümlünün koşullu salıverilme süresinin ve buna bağlı olarak denetim süresinin 671 sayılı KHK hükümleri dikkate alınarak yeniden belirlenmesinden sonra hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınıp alınmayacağı yönünde değerlendirme yapılmasının uygun olacağı gerekçesiyle kabulüne karar verildiği;
Yukarıda açıklandığı gibi koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabul edilmesinin zorunlu olduğu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesinin 6. fıkrasında koşullu salıverilen hükümlünün denetim süresine tabi tutulacağı, bu denetim süresinin infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olacağı ve süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemeyeceği, aynı maddenin 12.fıkrasında koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararının geri alınacağı, aynı maddenin 13. fıkrasında koşullu salıverilme kararının geri alınması halinde hükümlünün; sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen, yükümlülüklerine aykırı davranması halinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin, aynı maddenin 14. fıkrasında denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı, maddenin fıkralarının ayrı ayrı değil bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği, maddede hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasının koşullarının hükümlünün denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi olarak kabul edildiği, denetim süresinin de ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı olduğu ve denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli geçirildiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının öngörülmesi karşısında maddenin 13. fıkrasındaki düzenlemenin hükümlünün sonraki suçu işlediği tarih ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki kalan cezasının aynen infazını öngördüğü şeklinde yorumlanmasının mümkün olmadığı, denetim süresini yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçiren hükümlünün cezası kanun gereği infaz edilmiş sayılacağından, hükümlünün koşullu salıverilme süresinin ve buna bağlı olarak denetim süresinin hükümlü lehine düzenleme getiren 671 sayılı KHK hükümleri dikkate alınarak yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla;
İzmir 11.Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı ek kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulüne ve bu kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018122 değişik iş sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, bu karara yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin CMK"nin 309. maddesi uyarınca reddine,”
Üye ..."in kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmesi gerektiği yönündeki karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildiği,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2019 tarihli ve 2018/46744 sayılı yazısı ile; “5275 sayılı Kanunun 107. maddesinin 6. fıkrasındaki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, ancak bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi nedeniyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 01/06/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16/08/2019 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi gerektiği” gerekçesiyle CMK"nin 308. maddesi uyarınca hükümlü ... ile ilgili Dairemizin 10.12.2018 tarihli, 2018/3110 esas ve 2018/122 karar sayılı kanun yararına bozma isteminin reddine ilişkin kararının kaldırılarak, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmesinin talep edildiği anlaşılmakla;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesine, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Dairemizce verilen kanun yararına bozma isteminin reddine ilişkin karar usul ve yasaya uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden üye ..."in itirazın kabulüne karar verilmesi gerektiği yönündeki karşı oyu ve oy çokluğuyla İTİRAZIN REDDİNE,
Dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, 02/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.