MAHKEMESİ : Türkeli Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2008/153-2012/230

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.01.2008 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 25.12.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar Y.. Ş.. vd. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, alacaklı tarafından yapılan icra takibi sonucu alınan yetki belgesine dayanılarak açılan ortaklığın giderilmesi, birleştirilen dava ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, 1.. ada 2 ve 7 parsel sayılı taşınmazlar hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 132 ada 37, 152 ada 101, 113, 146, 68, 175 ada 6 parsel sayılı taşınmazların satışı suretiyle ortaklığının giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1- 1.. ada 1.., 1.., 68,1.., 1.. ada 6 ve 1.. ada 3. parsel sayılı taşınmazlara ilişkin alacaklı tarafından alınan yetki belgesine dayanılarak ortaklığın giderilmesi istenmiş ise de 1.. ada 1.., 1.., 6.. parsel sayılı taşınmazların imar planı içinde, 1.. ada 1.. parsel sayılı taşınmazın imar planı dışında bulunduğu, tarla vasfı ile tapuda kayıtlı oldukları, intikal sonucu paylı mülkiyete dönüştükleri, 1.. ada 6 parsel sayılı taşınmazın ise arsa vasfında olduğu, anılan taşınmazlarda borçlu A.. K.."nun 16/96 payı Bulunduğu, tapu kayıtları ve dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
Elbirliği mülkiyetinde borçlu ortağın alacaklısı icra hakimliğinden İİK"nın 121. maddesine göre alacağı yetki belgesine dayanarak borçlunun ortağı olduğu taşınmaz için ortaklığın giderilmesi davası açabilir. Paylı mülkiyette ise, borçlu paydaşın alacaklısı, borçlunun bağımsız payının haczini ve satışını isteyebileceğinden İİK"nın 121. maddesi uyarınca icra mahkemesinden aldığı yetki belgesine dayanarak taşınmazın paydaşlığının giderilmesini istemesi yasa koyucunun amacına uygun değildir.
Kural olarak imar planı içinde bulunan taşınmazların paylı mülkiyete tabi olması halinde borçlu payının müstakilen haczi ve icraen satışı mümkündür. Ancak, 5403 sayılı Kanunun 8. maddesi hükmü gereğince, pay satışı mümkün olmayan paylı mülkiyete tabi tarımsal nitelikli taşınmazlarda ise, alacaklı İİK"nın 121. maddesi uyarınca aldığı yetki belgesine dayalı olarak taşınmazın tamamının satılması suretiyle paydaşlığın giderilmesini isteyebilir.
Yukarıda açıklanan ilkelere göre, borçlunun müstakil payının haczinin mümkün olması halinde davanın reddine aksi halde borca yetecek kadarının satışı suretiyle ortaklığın giderilmesine karar vermek gerekirken eksik inceleme ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün bozulması gerekmiştir.
2- Dava konusu edilen ve satışına karar verilen 1.. ada 3.. parsel sayılı taşınmaz ev ve bahçe vasfı ile tapuda muris Şükrü Kocabaşoğlu adına kayıtlı olup H.. K.."na vasiyet edildiği ileri sürülerek Türkeli Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2010/4 Esas Sayılı dosyası ile vasiyetnamenin tenfizi davası açılmıştır. Açılan bu dava sonucunda tarafların pay ve paydaşlık durumu etkilenebileceğinden sonucunun beklenmesi gerekir. Bu durumda mahkemece, vasiyetnamenin tenfizine ilişkin olarak açılan davanın kesinleşmesinin beklenmesi, tapuda infazı sağlanması, vasiyetname de nazara alınarak satış bedelinin dağıtılmasına karar vermek gerekirken vasiyetnamenin tenfizi davasının bekletici mesele yapılmasından vazgeçilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; 492 Sayılı Harçlar Yasası ve eki 1 sayılı tarifeye göre, karar tarihi itibariyle taşınmazların satış bedeli üzerinden (binde 9,9) nispi karar ve ilam harcı alınması gerekirken yazılı şekilde (binde 9) oranında harç alınması da yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 21.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.