MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine ve davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında ... Köyü, 360 ada 29, 364 ada 2, 366 ada 5 ve 372 ada 22 parsel sayılı sırasıyla 2322,31 m², 6510,72 m², 6038,82 m² ve 937,62 m² yüzölçümündeki taşınmazlar, belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı adına tesbit edilmiştir.
Davacı Hazine, taşınmazların özel kanunlar gereği kamulaştırılan ve Hazineye ait olan 09.08.1947 tarih ve 6 sıra numaralı tapu kaydı kapsamında kaldığı iddiası ile dava açmıştır.
Mahkemece, davanın reddine, çekişmeli taşınmazların tesbit gibi tesciline karar verilmiş, davacı Hazine tarafından hüküm temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 14/12/2009 tarihli ve 2009/15816 E. - 18518 K. sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükme uyulan bozma kararında özetle: “Davacının dayandığı tapu kaydının ilk oluşumundan itibaren tüm gittileriyle birlikte getirtilip yöntemince uygulanmadığı, yörede kişilerce açılan ve Hazinenin dayandığı tapu kapsamında kaldığı gerekçesiyle reddedilen tescil dava dosyalarının getirtilip uygulanmadığı, bu nedenle tapu kaydı, tescil dava dosyaları ve kesinleşen tahdit ile eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğraflarının getirtilip taşınmazlar başında yapılacak keşifte yöntemince uygulanarak taşınmazların niteliğinin belirlenmesi, orman sayılmayan yerlerden olduğunun belirlenmesi halinde davalı kişi yararına zilyetlikle taşınmaz edinme koşullarının araştırılması” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra davanın kısmen kabulüne, 372 ada 22 parselin dayanak tapu kaydı kapsamında kalmadığı, orman sayılmayan yerlerden olduğu ve üzerinde davalı yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğiyle edinme koşullarının oluştuğu gerekçesiyle tesbit gibi tesciline; 360 ada 29, 364 ada 2 ve 366 ada 5 sayılı parsellerin orman içi açıklığı niteliğinde olduğu gerekçesiyle tesbitlerinin iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tespit tarihinden önce yapılan ve 02.02.2001 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması bulunmaktadır.
1) Davacı Hazinenin 372 ada 22 parsele yönelik temyiz itirazları yönünden; mahkemece, yöntemince yapılan araştırma ve inceleme neticesinde çekişmeli 372 ada 22 sayılı parselin davacı Hazine dayandığı devletleştirme ile oluşan Ağustos 1947 tarih 6 sıra numaralı tapu kaydı kapsamı dışında kaldığı belirlenmiş olmasına göre, davacı Hazinenin bu parsele yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2) Davalı vekilinin 360 ada 29, 364 ada 2 ve 366 ada 5 parsele yönelik temyiz itirazlarına gelince; mahkemece, bozma kararına uyularak hüküm kurulmuş ise de, Hazine tarafından, çekişmeli taşınmazların devletleştirme ile oluşan Ağustos 1947 tarih ve 6 sıra numaralı tapu kaydı kapsamında kaldığı iddiasıyla dava açıldığı, 6831 sayılı Kanunun 17/2.
-2-
maddesi kapsamında orman içi açıklık niteliğinde olduğu iddiasıyla açılmış bir dava bulunmadığı ve davanın, 3402 sayılı Kanunun 30/2. maddesi uyarınca kadastro hâkiminin re"sen araştırma yapmasını gerektirir dava niteliği de taşımadığı, HMK."nın 26. (HMUK md. 74.) maddesi uyarınca talepten fazlaya hükmedilemeyeceği dikkate alındığında, çekişmeli taşınmazların orman içi açıklık olup olmadığı ve zilyetlikle edinme koşullarının araştırılmasına ilişkin ibarelerin maddî hata sonucu bozma ilâmında bahsedildiği, orman içi açıklık konusu re"sen gözetilemeyeceğinden (HGK."nın 3.4.2013 tarihli ve 2012/20-871 E.- 420 K. sayılı kararı), Devletleştirme ile oluşan tapunun dışında kaldığı belirlenen taşınmazlara yönelik davanın reddine karar verilmesi gerekirken, aksi düşünce ile yazılı şekilde hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: 1) Yukarıda bir numaralı bentde açıklanan nedenlerle; davacı Hazinenin 372 ada 22 sayılı parsele yönelik temyiz itirazlarının reddi ile bu parseller yönünden hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına,
2) İki numaralı bentde açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin 360 ada 29, 364 ada 2 ve 366 ada 5 sayılı parsele yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile bu parseller yönünden hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 06/01/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.