Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26420 Esas 2022/5447 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın bankta uyuya kalan mağdurun cebinden suça konu cep telefonunu çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/2-a maddesi uyarınca uygulama yapılması sonuç cezayı değiştirmediğinden, dosya kapsamındaki kolluk tutanaklarına göre, sanığın polis memurlarınca yakalandığı, cep telefonunun mağdura teslim edildiği bu şekilde suça konu cep telefonu yönünden sanık tarafından gerçekleştirilen bir iade veya tazminin bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.