MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (TÜKETİCİ)MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, 2011 yılı Haziran ayında davalıdan yeni olarak satın aldığı aracı 07/06/2012 tarihinde servise götürdüğünü, yıllık bakım için teslim ettiği aracının davalının uhdesinde bulunduğu sırada kazaya karışıp hasara uğradığını, aracın ikinci el değerinin düştüğünü, halen eski haline de tam olarak dönemediğini, aracın ikinci el değerinin düşmesi ve kazalı araç haline gelmesinden dolayı maddi zarara uğradığını, ayrıca davalının olumsuz tavır ve davranışlarından dolayı üzüldüğünü, sıfır aldığı aracını hasarlı olarak kullanmak mecburiyetinde kaldığını, aracın kazalı olmasından dolayı yolculuk sırasında araçtan gelen seslerden dolayı aracına olan güveninin kaybolduğunu ileri sürerek; 10.000 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davacının şikayetleri doğrultusunda servise getirilen aracın test sürüşüne çıkarıldığını, bu esnada kendisinin ve çalışanlarının kusuru olmadan başka bir aracın davacıya ait araca arkadan çarptığını, çarpan kişinin %100 kusurlu olduğunu, davanın kazaya karışan araç maliki veya sürücüsüne yöneltilmesi gerektiğini, husumet itirazında bulunduklarını, aracın test sürüşüne çıkarılmasının rutin bir uygulama olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Bozmaya uyularak tefrik edilen davaya bakan mahkemece; maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.500 TL tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
1) Davalının temyiz isteminin incelenmesinde;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2019 tarihinden itibaren 3.200 TL"ye çıkarılmıştır. Hüküm, karar tarihinde kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 tarihli ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalının temyiz isteminin reddi gerekir.
2) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının manevi tazminatın reddine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
3) Davacıya ait aracın, bakım için davalıya bırakıldığı, test sürüşüne çıkarılan araca başka bir aracın çarpması neticesinde hasar gördüğü uyuşmazlık konusu değildir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, araçta meydana gelen değer kaybının 5.000 TL olduğu belirlenmiş, yine kazaya karışan araç sürücülerinin % 50 oranında kusurlu olduğu bildirilmiştir. Mahkemece, davalının aracın değer kaybından kusuruna karşılık gelen % 50 oranında sorumlu olduğu kabul edilerek karar verilmiş ise de davacı aracını servis bakımı için davalıya teslim etmiş olup araç davalının hakimiyetinde bulunduğu sırada zarar görmüştür. Zarara yol açan kazanın meydana gelmesinde davalının kusuru, davacı yönünden tazminat miktarının belirlenmesinde değerlendirilebilecek bir husus değildir. Bu nedenle tazminat miktarından davalının kusuru oranında sorumlu tutulması ve zarar tutarından bu şekilde indirim yapılması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de; yalnızca davalı hakkında hüküm kurulduğu halde hüküm fıkrasında tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına ifadesine yer verilmek suretiyle çelişki oluşturulmuştur. Ayrıca davalı ... Otom. Tur. İnş. Nakl. San. Tic. Ltd. Şti."nin ünvanı karar başlığında... Turizm Otomotiv Sanayi ve Ticaret A.Ş. olarak gösterilmiş ise de ünvan değişikliği ile ilgili ticaret sicili kayıtlarının dosyaya sunulmamış olduğu anlaşılmıştır. Bu itibarla; davalı şirketin ünvan değişikliği söz konusu ise ticaret sicili kayıtlarının ilgili ticaret sicil memurluğundan celbedilerek dosya içerisine konulması gerekirken bu husus üzerinde durulmadan ve çelişki yaratacak şekilde karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenler ile davalının temyiz isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının manevi tazminatın reddine yönelik temyiz itirazlarının reddine, üçüncü bentte açıklanan nedenlerle verilen hükmün HUMK’nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/10/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.