MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği ... İlçesi, ... Köyünde bulunan taşınmazın tapuda kayıtlı olmadığını, kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının müvekili yararına oluştuğunu iddia ederek, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre müvekili adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne, ... İli, ... İlçesi, ... Köyünde kain kadastro bilirkişisinin 01/11/2010 tarihli rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen doğusu yol ve takiben 248 parsel, batısı evvelce 255 nolu parsel olmakla birlikte parselasyon nitecesinde yola terk edilen alan, kuzey 256 ve 257 parsel, güney yol ve takiben 254 parsel sayılı taşınmazlar ile çevrili 439,06 m²"lik taşınmazın davacı adına senetsizden tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce yapılarak 1972 yılında kesinleşen ilk orman tahdidi, 1981 yılında kesinleşen 2. madde uygulaması vardır. 3302 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uygulaması ve kadastrosu yapılmamış ormanların kadastrosu ise 13.11.1992 tarihinde çekişmeli taşınmaz yönünden kesinleşmiştir.
Genel arazi kadastrosu 08.07.1966 tarihinde kesinleşmiş, kesinleşme tarihi ile davanın açıldığı tarih arasında 20 yıllık süre geçmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosuna, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen davacı yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 14/01/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.