MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu"nun 2011/274-300 27/11/2010 tarih; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtayda olduğu belirtilmiştir.
Suça sürüklenen çocuk, 02.05.2013 tarihli dilekçesinde, "... Adresinin... Mahallesinde olduğunu, ailesinin taşınması nedeni ile tebligatın eline geçmediğini” belirterek eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunmuştur. Suça sürüklenen çocuğun talebini değerlendiren mahkeme 13.05.2013 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuğun taleplerinin reddine karar vermiş, 16.05.2013 tarihinde bu kararı tebliğ ederek öğrenen suça sürüklenen çocuğun müdafii red kararını süresinde temyiz etmiştir. Anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında, suça sürüklenen çocuğun taleplerinin eski hale getirme niteliğinde olduğu ve eski hale getirme konusunda karar verme yetkisinin Yargıtay’da olduğu gözetilmeden mahkemece ret karar verilmiş ise de, mahkemenin bu kararının yok hükmünde olduğunun tespitiyle,
Suça sürüklenen çocuk hakkındaki mahkemenin 27.09.2012 gün ve 2012/367 Esas, 2012/849 Karar sayılı kararının, cezaevine çıkartıldığı ve cezaevi müdürlüğünün 23.10.2012 tarihli yazısıyla suça sürüklenen çocuğun tahliye edildiği ve tahliye olurken ... adresini verdiğinin belirtilmesine rağmen, gerekçeli kararın 14.11.2012 günü suça sürüklenen çocuğun duruşmada bildirdiği adresine tebliğe çıkartıldığı, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, suça sürüklenen çocuğa yapılan tebligatın bu nedenle usulsüz ve 02.05.2013 tarihli dilekçesinin süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama masrafının 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından, “Yargılama giderine” ilişkin bölüm çıkarılarak, “Yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına” karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.