MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2013/81-2013/679

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan E.İsviçre Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava 09.06.2010 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat davaları bakımından taleplerin kısmen kabulü ile, davacı Cennet için 295534,37 TL, davacı Miktat Can için 54069,07 TL, davalı Fatma Nur için 87663,15 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 09/06/2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte sigorta şirketleri yönünden sorumluluğun sigorta poliçeleri dahilinde ve sigortalının kusuru oranında olmak ve faizin dava tarihinden yürütülmek kaydı ile davalılar S.. T.., Ümit Turizm, A.Sigorta A.Ş ve E. Sigorta A.Ş."den müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, manevi tazminat davaları bakımından taleplerin kısmen kabul ve reddi ile, davacı Cennet için 35000 TL, Miktat Can için 25000 TL, Fatma Nur için 25000 TL, Duran için 5000 TL, Ziya için 5000 TL, Erdal için 5000 TL manevi tazminatın 09/06/2010 kaza tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davalılar S.. T.., Ü. Turizm Ltd. Şti."den müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, davalılar Y.. T.. ve Ş.. T.. yönünden açılan davaların husumet yönünden reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre, davacılar yakını olan sigortalının dava dışı A. Metal ve Ev Gereçleri Teks. San.Tic.Ltd.Şti çalışanı iken trafik-iş kazasına uğrayarak vefat ettiği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, davalılar ile davacılar yakını sigortalı arasında hizmet ilişkisi bulunup bulunmadığı ve giderek görevli mahkemenin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağı, 5521 sayılı Yasanın 1.maddesidir. Anılan maddede; işçiyle işveren veya işveren vekili arasında iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıkların İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, İş Mahkemesinin görevli olması için şu iki unsurun birlikte gerçekleşmesi koşuldur. a)Uyuşmazlığın tarafları işçi ve işveren (ya da işveren vekili) olmalıdır. b)Uyuşmazlık iş sözleşmesinden veya İş Kanunundan kaynaklanmalıdır. Mahkemelerin görevi kamu düzeni ile ilgili olup kıyas veya yorum yolu ile genişletilemez yahut değiştirilemez.
Somut olayda, davacılar yakını sigortalı ile davalılar arasında hizmet ilişkisi bulunmamaktadır. Başka bir anlatımla davalılar, davacı müteveffa işçinin işvereni değildir. Davalılara yönelik dava; B.K.49.maddesinden kaynaklanan haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın giderilmesine yönelik olup İş Kanunundan kaynaklanan bir uyuşmazlık söz konusu değildir. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın iş akdinden veya İş Kanunundan doğmadığı giderek davada yukarıda sözü geçen yasanın 1.maddenin öngördüğü koşulların oluşmadığı açık seçiktir. Öte yandan, zararlandırıcı olayın iş kazası sayılması, görevli mahkemenin belirlenmesi için tek başına yeterli olmayıp 5521 sayılı Yasanın 1.maddesinin ön gördüğü koşulların da ayrıca olayda gerçekleşmesi gereklidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde, davanın görülmesinde genel mahkemelerin görevli olduğu gözetilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmek gerekirken, davanın esası hakkında karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir
O halde kamu düzenine ilişkin olan bu husus re"sen nazara alınmalı ve temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine bakılmaksızın hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan E. İsviçre Sigorta A.Ş."ye iadesine, 28.04.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.