21. Hukuk Dairesi 2018/4941 E. , 2019/3401 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, 05/06/1986-31/01/2005 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve emekli olmaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, davacının 05.06.1986-31.01.2005 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 20.06.1986 tarihli Bağ-Kur"a giriş bildirgesi ile vergi kaydına istinaden 05.06.1986 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 05.06.1986-14.09.1986 ve 13.04.1989-31.12.1990 tarihleri arasında vergi mükellefi olduğu, ... Gıda Maddeleri ve Satıcıları Esnaf Odasında 09.05.1989-31.01.2005 tarihleri arasında kayıtlı olduğu, 01.08.1985 tarihinden itibaren giriş çıkış yapmak sureti ile 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu, 27.04.2011-09.06.2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğu, 05.07.1978-06.06.1980 tarihleri arasındaki askerliğinin 600 gününü borçlanarak ödediği, davalı Kurumun davacının oda kaydını geçersiz kabul ettiği için sadece vergi mükellefi olduğu 05.06.1986-14.09.1986 ve 13.04.1989-31.12.1990 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunu kabul ettiği, davacının 27.04.2011 tarihinde geçici 17.madde uyarınca ihya talep ettiği, ihya borcunu 06.06.2011 tarihinde süresi içinde ödediği ve 2294 gün sigortalılık süresinin ihya edildiği, davacının 12.12.2011 tarihinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Dairemizin 22.09.2014 tarihli, 2013/14252E, 2014/18129K sayılı ilamında belirtildiği gibi davacının meslek odası kaydı geçerli kabul edilmeli ve buna göre 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu tarihler belirlenmeli, davacının vergi mükellefi olduğu 05.06.1986-14.09.1986 ve 13.04.1989-31.12.1990 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu kabul edilmeli, bu tarihten sonra oda kaydının devam ettiği 31.01.2005 tarihine kadar ise 506 sayılı Yasa kapsamındaki SSK sigortalılığı haricinde Bağ-Kur sigortalılığına geçerlilik tanınmalıdır. Mahkemece 14.09.1986 tarihinde vergi mükellefiyeti sona erdikten sonra vergi kaydının yeniden başladığı 13.04.1989 tarihleri arasında sigortalılık süresi kazandıracak bir kaydın bulunmadığı halde bu tarihlerde de sigortalı olduğunun tespitine karar verilmesi hatalıdır.
Yapılacak iş, davacının 29.02.2011 tarihli ekstrede 2294 gün ihya ödemesi yaptığı ancak ihya gün sayısının sigortalılık süresine göre eksik olduğu anlaşılmaktadır. Öncelikle davalı Kurumdan davacının hangi tarihler arasında sigortalı kabul edilerek ihya ödeme planı çıkarıldığını ve ayrıca 05.06.1986-14.09.1986 ve 13.04.1989-31.12.1990 tarihleri arasında ve bu tarihten sonra SSK sigortalılığı haricinde Bağ-Kur sigortalısı kabul edilmesi durumunda 06.06.2011 tarihindeki ihya ödemesi de dikkate alındığı takdirde 5510 sayılı Yasa’nın geçici 76.maddesi uyarınca hangi tarihe kadar sigortalılık süresi kazanacağını davalı Kurumdan sormak, ihya ödemesinin eksik kaldığının anlaşılması halinde davalı Kurumun sigortalılık süresini eksik hesaplayarak hatalı ihya ödeme planı çıkardığı anlaşıldığından ve bu primin her zaman tahsil edilebileceği mümkün olduğundan ihyayı geçerli kabul etmek, davacının Tarım Bağ-Kur sigortalılığına ödediği primlerin geçici 76.madde uyarınca hangi tarihler arasında sigortalılık kazandıracağını davalı Kurumdan sormak, tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı şartlarını değerlendirerek sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.