MAHKEMESİ : Akçakoca Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2011/402-2013/72

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, E.. K..de 1975 yılında yapılan 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. maddesindeki uygulama çalışmalarında 10 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından 98-106 O.S. Noktaları içinde kalan E.. K..112 ada 15 parsel sayılı taşınmazın davalılar adına özel orman olarak sınırlandırıldığını, bu işlemi yapan 10 nolu komisyon üyeleri ve bu sınırlamaya itiraz etmeyen yetkililer hakkında ceza davası ve tazminat davası açıldığını, ayrıca, şahıslar adına kayıtlı söz konusu tapunun haksız iktisap sonucu Devlet Ormanlarına uygulanmak sureti ile elde edildiğinin tesbit edildiğini, tapu sınırlarını genişletilmeye elverişli olduğu ve bitişik Devlet Ormanı ile aynı vasıf ve karakterde olduğu, ayırıcı unsur bulunmadığını, taşınmazın 20 ve 50 yaşlarında kayın, kestane ağaçları ile kaplı olduğunu, yüzölçümü ve hudutları itibari ile araziye uymadığı belirtilen tapu kayıtlarına itibar edilmesinin mümkün olamayacağını, tapu uysa bile 4785 sayılı Kanun karşısında değerinin olmayacağı, taşınmazların Devlet Ormanı olma özelliğini değiştirmeyeceğini ileri sürerek, Akçakoca İlçesi, E..K..de 1975 yılında yapılan 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. maddesindeki uygulama çalışmalarında şahıs ormanı olarak çıkarılan 98-106 O.S. Noktası içinde kalan E.. K.. 112 ada 15 parsel sayılı taşınmaza ilişkin orman kadastrosunun yok hükmünde sayılmasına karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın hak düşürücü sürenin geçmesi nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre, dava tapu iptali ve tescile ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce 1948 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 1744 sayılı Kanununa göre 1975 yılında yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması, yine, 1993 yılında yapılıp 26.09.1994 tarihinde ilân edilerek, dava tarihinden önce kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır.
Mahkemece verilen karar, usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; Dairenin 25.01.1993 gün ve 1992/1529 - 248 sayılı kararı ile istikrarla sürdürülen diğer kararlarında da benimsediği gibi, orman kadastro komisyonu üyelerinin görevleri dışına çıkarak yaptıkları işlemler yok sayılacağından, Orman Yönetim tarafından herhangi bir süreye bağlı kalınmaksızın işlemlerin iptali için her zaman dava açılabileceği, bu nedenle, mahkemece davanın esasına girilerek toplanacak deliller birlikte değirlendirilip işin esasına yönelik karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeler ile davanın hak düşürücü süreden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçelerle; davacı Orman Yönetimi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.