MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (TİCARET) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki muarazanın giderilmesi ve hizmet verilmesi istemli davanın mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; kiraladığı akaryakıt istasyonuna elektrik aboneliğinin yapılması için davalı şirkete başvuruda bulunduğunu ancak, aynı adreste işletmeci olan eski abonenin elektrik borcu olduğu gerekçesi ile aboneliğinin yapılmadığını, ancak kendileri ile eski abone arasında hiç bir bağ bulunmadığını ileri sürerek, muarazanın önlenmesi ve abonelik sözleşmesinin yapılmasını istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, dava açıldıktan sonra davacı tarafça borcun ödendiği ve abonelik sözleşmesinin yapıldığı bu nedenle davanın konusuz kaldığı, yargılamanın geldiği aşama itibariyle taraflardan hangisinin haklı olduğunun anlaşılamadığı, dosyanın mevcut haliyle davanın açılmasına sebebiyet veren tarafın davacı taraf olduğu gerekçesiyle, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı yararına 450,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz etmiştir.
Dava; elektrik aboneliği sözleşmesinin yapılmasına dair yetki verilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece dava açıldıktan sonra abonelik sözleşmesinin yapılmış olması nedeniyle konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Uyuşmazlık; davacının, dava açmakta haklı olup olmadığı, bu bağlamda davalı yararına yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesinin gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
Yargılama giderleriyle ilgili olarak; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 312/2. maddesi uyarınca; davalı, davanın açılmasına kendi hâl ve davranışıyla sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise, yargılama giderlerini ödemeye mahkûm edilmez. Aynı yasanın 326/1. maddesi gereğince; kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Nihayet aynı yasanın “Esastan Sonuçlanmayan Davada Yargılama Gideri” başlıklı 331.maddesinin 1.fıkrasında da; davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkimin, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmedeceği düzenlenmiştir. Buna göre; davanın konusuz kalması halinde yargılama giderlerinden kimin sorumlu olduğunun dava tarihindeki koşullara ve haklılık durumuna göre karara bağlanması gerekir.
O halde; mahkemece, konusuz kalan iş bu davada, davanın açıldığı tarihindeki tarafların haklılık durumu belirlenerek, sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, tarafların delilleri toplanmadan eksik inceleme ile yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.