MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı 14/09/1986 tarihinin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun bu talep kabul edilmez ise, zorunlu prim ödemesi olarak görülen 01/02/1991 tarihinin sigorta başlangıç tarihi olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyizine gelince;
Davacı, 14.09.1986 tarihinde ... Sigortasına giriş yaptığını, 01.02.1991 tarihinde de zorunlu prim ödemelerinin bulunduğunu ileri sürerek; 14.09.1986 tarihinin, bu tarih olmadığı taktirde ise 01.02.1991 tarihinin Türkiye sosyal sigorta giriş tarihi olarak kabul edilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacının ilk sigorta başlangıç tarihinin ... sigortasına giriş tarihi olan 01.02.1991 tarihi olduğunun tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine, peşin harç, maktu red karar harcını karşıladığından bakiye harç alınmasına yer olmadığına, yargılama giderlerinin kabul ve red durumuna göre tararlar arasında paylaştırılmasına ve her iki taraf lehine avukatlık ücretine hükmedilmiştir.
Terditli davalarda, asıl talebin yanında ve asıl talebin kabul edilmemesi ihtimaline binaen ikincil bir talebin bulunması hali mevcuttur. Gerek öğreti ve gerekse uygulamada, bu hallerde hüküm altına alınmak istenen tek talebin olduğu kabul edilmektedir. Böyle olunca, ikincil talebin aynen kabul edilmesi halinde ilk talebin reddi nedeniyle davacı aleyhine yargılama giderine ve karşı taraf lehine avukatlık ücretine hükmedilmesi mümkün değildir.
Somut olayda, ikincil talebi aynen kabul edildiğine göre, davacının harç ve yargılama giderinden sorumlu tutulması ve davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, davacının yargılama giderlerinden sorumlu olduğuna ilişkin hükümler ile davalı lehine hükmedilen vekalet ücreti çıkarılmak suretiyle düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün tamamen silinerek yerine;
“1-Davanın KABULÜ ile, davacının ... sigortasına giriş tarihi olan 01.02.1991 tarihinin Türkiye sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun tespitine,
2- Davalı kurum harçtan muaf olduğundan alınmasına yer olmadığına,
3-Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre; 1.320,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
4-Davacı tarafça yapılan 40,00 TL 5 tebligat gideri ve 7,70 TL 1 müzekkere gideri olmak üzere toplam 47,70 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
5-Gider avansından arta kalanın karar kesinleştiğinde ve talep halinde yatırana iadesine,” rakam, tarih, sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.