MAHKEMESİ : Bakırköy 21. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2013/314-2013/173

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm,davalı Kurum"un aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 09.03.2003-10.03.2006 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacının 09.03.2003-10.03.2006 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalı işyerinde 20.09.2003-15.12.2005 tarihleri arasında geçen çalışmalarının bir kısmının işe giriş-çıkışlı olarak Kurum"a bildirildiği, dinlenen bir kısım tanıkların beyanlarından, genellikle Nisan ayının sonu ya da Mayıs ayının başı itibari ile en fazla bir ay kadar çalışmaya ara verildiği, bir kısım tanık beyanlarından ise Temmuz ya da Ağustos aylarında bir ay süre ile ara verildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, tanık beyanlarından davacının yıllık sezon geçişi olan dönemlerde 1 ay çalışmadığı anlaşılmasına rağmen tespit edilen sürede bu durumun değerlendirilmemesi ve Kurum’a bildirilen sürelerin dışlanmaması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum’un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.