
Esas No: 2021/21201
Karar No: 2022/4395
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21201 Esas 2022/4395 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz itirazı kabul edilmiş ve dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz itirazı ise reddedilmiştir. TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları konusunda 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi dikkate alınmıştır.
TCK'nın ilgili maddeleri:
- 151/1. maddesi: Mala zarar verme suçu
- 66/1-e maddesi: Mala zarar verme suçu için zamanaşımı süresi
- 67/3-4 maddeleri: Mala zarar verme suçu için zamanaşımı süresi
- 116/2-4 maddeleri: İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu
- 119/1-c maddesi: İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu
- 53. madde: Hak yoksunlukları
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar duruşmasında Maltepe 2 nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’a 28.04.2016 tarihinde adı geçen cezaevinde tebliğ edilen hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre “bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle” sanık ... tarafından öğrenme üzerine sunulan temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların müştekinin iş yerinin kepenk ve kapı kilidine zarar vermeleri şeklinde gerçekleşen olayda, sanıkların eylemlerinin TCK'nın 151/1. maddelerinde belirtilen mala zarar verme suçunu oluşturduğu, bu suç için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e, 67/3-4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık dava zamanaşımının, 07.03.2010 olan suç tarihi ile inceleme tarihi arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8.maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların müştekinin iş yerine gece vakti birden fazla kişiyle birlikte girmeleri şeklindeki eylemlerinin TCK’nın 116/2-4 ve 119/1-c maddelerinde belirtilen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturacağı ve bu suç için zamanaşımının dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.