MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.1.2013 tarih 2013/19 Karar sayılı kararında vurgulandığı üzere, 5271 sayılı CMK"nın 216/3. maddesinde, “hükümden önce son sözün, hazır bulunan sanığa verileceğinin” düzenlendiği, son sözün sanığa sorulmasının yasa tarafından sanığa tanınmış bir hak olup, bu hakkın bizzat sanık tarafından kullanılması gerektiği değerlendirilmekle, sanık ..."ın hazır olmadığı karar oturumunda son sözün sanık yerine geçmek üzere müdafiinden sorulmaması nedeniyle bozma talep eden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında hüküm kurulurken sanığın sırasıyla, TCK"nın 142/2-son, 143. ve 35. maddeleri uyarınca neticeten 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, sonuç cezaya etkili olmasa da, TCK"nın 61. maddesine aykırı şekilde aynı kanunun 35. maddesinin 143. maddesinden önce uygulanması ile netice cezanın belirlenmesinde hesap hatası yapılarak sanığın 5 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile katılan kurumlar vekillerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında atılı hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasından “5 yıl 6 ay hapis cezası” ibaresinin çıkartılarak yerine “5 yıl hapis cezası” ibaresinin yazılmak suretiyle TCK"nın 142/2-son, 143. ve 35. maddeleri uyarınca sonuç cezanın “5 yıl hapis cezası” olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.10.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.