MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; üniversite eğitimi ve güzel sanatlar eğitim kursuna devam ettiğini, aylık 250 TL kurs parası ödediğini, davalı babasının okul masraflarını karşılamadığını ileri sürerek, aylık 300 TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir
Davalı; kendisinin yatalak hasta ve kredi borçlarının olduğunu, davacının uzaktan ve açıktan eğitime devam ettiğinden masrafının olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile; aylık 300 TL yardım nafakasının dava tarihinden geçerli olmak üzere davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dava; yardım nafakası talebine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalı tarafın temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T."nin 9. maddesinde göre "
(1) Tahliye davalarında bir yıllık kira bedeli tutarı, kira tespiti ve nafaka davalarında tespit olunan kira bedeli farkının veya hükmolunan nafakanın bir yıllık tutarı üzerinden Tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı, avukatlık ücreti olarak hükmolunur. Bu miktarlar, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten az olamaz.
(2) Nafaka davalarında reddedilen kısım için avukatlık ücretine hükmedilemez." düzenlemesi yer almaktadır.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş olmasına göre; davacı lehine yukarıda ifade edilen yasa hükmü uyarınca belirlenen 1.800 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiştir.
3- Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK. 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle hükme son bir bent ilave edilerek “ Davacı kendini vekille temsil edildiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi (AAÜT) uyarınca 1.800 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ifadelerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.