MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı ; ... ilçesi, ... Orman İşletme Şefliği sınırları içerinde kalan ... köyü, ... yaylası mevkii, ... mah. 38 nolu bölmede 11/08/2011 tarihinde çıkan orman yangını sonucu bir hektar ormanın yandığını, Cumhuriyet Başsavcılığının iddianamesinde olayla ilgili olarak davalıların şüpheli gösterildiğini ileri sürerek, 926,31 TL ağaç zararı, 6.880 TL ağaçlandırma gideri, 41.887,75 TL yangın gideri olmak üzere toplam, 49.694,06 TL zarar miktarının yangın tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; yangın sebebi olarak hatların birbirine teması sonucu kıvılcım çıkmasının gösterildiğini, ancak de yangın durumunda koruma elemanı olarak sigortaların atıp, elektiriğin kesildiğini, malzemelerin görevini yapmamama durumunun olması halinde bundan da imalatçı firmanın sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; bilirkişi raporuna dayanarak 47.173,78 TL tazminatın 11/08/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... ... Sanayi Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 11.08.2011 tarihinde meydana gelen orman yangını neticesinde davacı kurumun uğramış olduğu zarar nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T."nin 12. maddesinde göre "
(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
(2) Şu kadar ki asıl alacak miktarı 3.666,66 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez." düzenlemesi yer almaktadır.
Mahkemece davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiş olmasına göre; davalı ... ... Sanayi Tic. Ltd. Şti. lehine davanın rededilen kısmı olan 2.520,28 TL üzerinden yukarıda ifade edilen yasa hükmü uyarınca belirlenen 440,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiştir.
3- Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK. 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle hükme son bir bent ilave edilerek “ Davalı ... ... Sanayi Tic. Ltd. Şti. kendini vekille temsil edildiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan red edilen kısım üzerinden hesaplanan, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi (AAÜT) uyarınca 440,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ... ... Sanayi Tic. Ltd. Şti."ne verilmesine” ifadelerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.