Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Ankara Asliye 9. Ticaret Mahkemesi"nin 23/02/2006 tarih ve 1999/445E., 2006/58K. sayılı ilamında alacağın reeskont faiziyle birlikte tahsiline karar verildiği, takipte alacaklı tarafından reeskont faiziyle birlikte alacağın tahsilinin talep edildiği görülmektedir.
İlamın hüküm kısmının aynen infazı zorunlu olup, dar yetkili icra mahkemesi yorum yoluyla hüküm kısmını değiştiremez. (HGK"nun 08/10/1997 tarih ve 1997/12-517 Esas, 1997/776 Karar). Kaldı ki, HGK"nun 03/03/2010 tarih, 2010/12-124 Esas sayılı kararı ile de yasal faiz ile reeskont faizinin aynı anlamı taşımayacağı, reeskont faizinin yasal faizden farklı olup, cari ve geçerli olduğu karar altına alınmıştır. Takip dayanağı ilamda da açıkça reeskont faiz oranlarının uygulanmasına karar verilmiş olup, bu oranların uygulanması gerekir.
O halde, mahkemece, yukarıda açıklanan ilkelere uygun olarak, T.C.Merkez Bankası"nın reeskont faiz oranlarına göre bilirkişi incelemesi yaptırarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  :  Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle  İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre borçlu vekilinin temyiz itirazları incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 11.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.