Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/15189 Esas 2022/3103 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 08.02.2022 Salı günü davacılar vekili Av. ... geldi, davalılar adlarına gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacılar dinlendikten sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, müvekkili ...'in oğlu ... , işvereni olan dava dışı ... ait ... plakalı kamyonetle şehirler arası mal taşıma işi yaptığı esnada, aracıyla yolda durduğu, yaya olarak karayolu üzerinde iken aynı istikamette arkadan gelen davalılardan ... işçisi ... idaresindeki ve diğer davalılardan ... adına kayıtlı olan ... plaka sayılı aracın çarpması neticesinde şüpheli bir şekilde trafik kazası sonucu hayatını kaybettiğini ileri sürerek, müteveffanın annesi için 100.00-TL destekten yoksun kalma maddi tazminatı, 100.000,00-TL manevi tazminatı, müteveffanın ablası için 60.000,00-TL manevi tazminat olmak üzere toplam 160.000,00-TL'nin olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline (davalı ... açısından poliçe limiti ile sınırlı kalmak ve maddi tazminatla sorumlu olmak üzere) karar verilmesini talep ve dava etmiştir. 20/03/2017 havale tarihli dilekçesi ile, maddi tazminat istemi yönünden davacı ... için 100,00 TL maddi tazminatın 126.902,20 TL'ye artırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, maddi tazminat talebi yönünden; 126.902,20 TL destek alacağına ilişkin maddi tazminatın olay tarihi olan 10/10/2014 tarihinden itibaren ( davalı ... yönünden 03/12/2014 tarihinden itibaren) işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı ...'e verilmesine,
manevi tazminat talebi yönünden; 20.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 10/10/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılar ... ve ...'dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı ...'e verilmesine, 15.000,00 TL, manevi tazminatın kaza tarihi olan 10/10/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılar ... ve ...'dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı ...'a verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin isteminin reddine,
karar verilmiştir.
Karara karşı davacılar vekili ve davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince, kararda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle Davacılar vekili ve istinaf eden davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki istinaf itirazlarının HMK'nin 353/(1).b.1.maddesi gereğince esastan reddine,yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacılar vekili ve istinaf eden davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, Ankara 1.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/1146 E. 2017/395 K. sayılı 08/05/2017 tarihli kararın, HMK'nin 353/(1).b.2.maddesi gereğince düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm verilmesine, maddi tazminat talebinin kabulü ile; 126.902,20TL destek alacağına ilişkin maddi tazminatın olay tarihi olan 10/10/2014 tarihinden itibaren (davalı ... yönünden 03/12/2014 tarihinden itibaren) işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı ...'e verilmesine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 40.000,00TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 10/10/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ...'dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı ...'e verilmesine,30.000,00TL, manevi tazminatın kaza tarihi olan 10/10/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ...'dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı ...'a verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin isteminin reddine, karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılardan ...'ın temyiz itirazlarının incelenmesinde:
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı davalının her bir davacıya yönelik temyizi bakımından ayrı ayrı belirlenecektir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Davalı tarafından adı geçen davacı bakımından temyize konu edilen miktar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davalının adı geçen davacılara yönelik temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı ...'in temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
b)Diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 56. Maddesi (818 sayılı BK 47) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir..
Somut olayda; davacının oğlu olması, olayda ölenin %25 kusurunun olması, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler göz önüne alındığında davacı ... yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha yüksek manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda(1)nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2-b) no’lu bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi uyarınca davacı ... bakımından BOZULMASINA, temyiz eden davacı ...'in diğer temyiz itirazlarının (2-a) no’lu bentte açıklanan nedenlerle reddine, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine, kararın bir örneğinin de İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 3.815,00 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 22/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.