Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/9445 Esas 2022/3107 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından başvurunun kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davalı vekilinin itirazı üzerine Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetince davalı itirazının kısmen kabulü ile vekalet ücretinin davalı lehine düzetilmesine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, 21/06/2013 tarihinde davacının yolcu olduğu ve davalıya zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı araç ile diğer bir aracın çarpışması sonucu gerçekleşen trafik kazasında müvekkilinin bedensel zarara uğraması nedeniyle, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 5.094,50 TL geçici iş göremezlik, kalıcı iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili talebini, 80.084,13-TL olarak artırmıştır.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Uyuşmazlık Hakem Heyeti, başvurunun kısmen kabulü ile 76.499,25.-TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 496,36-TL geçici bakıcı gideri ve 2.444,02 TL geçici iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplamda 79.439,63.-TL'nin 17/10/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin 644,50 TL talebin reddine, dair verilen karara davalı vekili tarafından yapılan itiraz üzerine İtiraz hakem heyeti,davalının itirazının kısmen kabulü ile vekalet ücretinin 1/5 olarak düzeltilmesine dair verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, İtiraz Hakem Heyeti kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK’nin 43.(6098 sayılı TBK’nin 51.) maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır.
Hakim tazminattan mutlaka indirim yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir.
Somut olayda, davacı yolcu konumundadır. Soruşturma dosyasındaki ifade tutanaklarına ve davacının beyanına göre davacı ile davalı tarafından sigortalı bulunan araç sürücüsünün arkadaş oldukları anlaşılmaktadır. Davalı vekili cevap dilekçesinde; olayda hatır taşıması olduğunu belirtmiştir. İtiraz hakem heyetince dosyada hatır taşımasının mevcudiyetini gösterir bilgi yada belgeye rastlanmadığı gerekçesiyle olayda hatır taşıması bulunmadığı yönünde hatalı şekilde değerlendirme yapılmıştır. O halde, davacı yolcu ile dava dışı sürücünün arkadaş olup gezdikleri esnada kazanın meydana gelmesi nedeniyle olayda hatır taşıması bulunduğu aksininde davacı tarafından ispat edilemediğinin kabulü ile tazminattan %20 oranında hatır taşıması indirimi yapılarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,(2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 22/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.