MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş Dairemizin 08.09.2014 gün ve 2012/33394 Esas, 2014/25488 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacı işçinin istifasını tek taraflı geri alamayacağı gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Davacının imzasını taşıyan ve işe iade davasında karara dayanak yapılan 12.01.2010 tarihli istifa dilekçesi şartlı olarak kıdem ve ihbar tazminatları ödenmek üzere verilmiş olup, bu dilekçenin davalı işverence işleme konulması durumunda Dairemizin yerleşik uygulamasına göre davalının dilekçedeki koşulları da kabul ettiğinin dikkate alınması gerekir.
Kaldı ki, davacı tarafından açılan ve red ile sonuçlanan işe iade davasında feshin geçerli nedene dayandığı kabul edilmiş ve bu husus kesinleşmiştir. Açıklanan durum karşısında davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde taleplerin reddedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir ” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece davacının, “istifa dilekçesini geri çekmişse de istifa dilekçesinin işverene ulaşması ile birlikte sonuçlarını doğurduğundan ikinci dilekçeye itibar edilmemiş olup, ilk dilekçesinde yazım içeriği itibari ile istifası tazminatlarının ödenmesi şartına bağlanmayıp, memurluk görevine başlamak amacı ile işyerinden istifa ettiğini beyan ettiğinden Mahkememizce şarta bağlı istifa hükümleri kabul edilmeyerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur” gerekçesi ile direnilmiş olup, davacının ilk dilekçesi üzerine işverence yasal tazminatların ödeneceği konusunda bir açıklama yapılmadığı, aksine tazminatların ödenmeyeceği yönünde dilekçe arkasına şerh düşüldüğü, bu nedenle direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, 25/06/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.