MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, Tepealtı Mahallesi 392 ada 100 ve 115 sayılı parseller arasından geçen yolun kesinleşen orman kadastro sınırları içinde bulunduğu halde, kadastro sırasında paftasında yol olarak gösterilmek suretiyle tesbit dışı bırakıldığını ileri sürerek, tesbitin iptali ile taşınmazların orman niteliğiyle Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, taşınmazlar hakkında kadastro tutanağı düzenlenmediğinden davanın görevsizlik nedeniyle reddine, karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın yetkili ve görevli asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmekle, Dairenin 12/02/2009 tarih ve 2009/1845-2173 sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiş, dosya görevsizlikle kendisine gelen Çarşamba 2. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın kabulüne, 392 ada 100 ile 392 ada 115 parsel numaralı taşınmazlar arasında kalan ekli krokide yeşil boyalı olarak (A) ile gösterilen 165,74 m², (B) ile gösterilen 72,32 m²"lik yol bölümlerinin aynı ada son parsel numarası verilerek orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro paftasında yol olarak tescil harici bırakılan bölümünün orman niteliğinde tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 18.11.1977 tarihinde 1744 sayılı Kanuna göre ilânı yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ve 2. madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve çekişmeli taşınmazın, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada, taşınmazın (A) ve (B) harfleri ile gösterilen kısımlarının orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına göre, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Ancak, davalı Hazine ve Köy Tüzel Kişiliğinin kanunî hasım olması karşısında davalılar aleyhine yargılama giderine karar verilmiş olması doğru görülmemiş isede bu hususun hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün üçüncü bendinde yer alan “... davalı ... Kişiliğinden” ibaresinin çıkarılarak yerine “davacı ... Yönetiminden” ibaresi yazılmak suretiyle ve yargılama giderlerine ilişkin hükmün 4. bendinin kaldırılarak, yerine “yargılama giderlerinin davacı ... Yönetiminin üzerinde bırakılmasına” ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanununun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 28/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.