MAHKEMESİ :Karşıyaka 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :07.10.2013
NUMARASI :Esas no:2012/95 Karar no:2013/751

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından kocanın kabul edilen boşanma davası, boşanma kararının gerekçesi, kusur belirlemesi, nafakaların miktarı ve reddedilen tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 24.06.2014 günü temyiz eden davacı-davalı G. G.. ile vekili Av. E. T.. ve karşı taraf davalı-davacı S.. G.. vekili Av. Y. Ş.. geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1 - Mahkemece; taraflar boşanmaya neden olan olaylarda eşit kusurlu kabul edilerek her iki tarafın açtığı boşanma davalarının kabulü ile boşanmalarına karar verilmiştir. Davacı-davalı kadına mahkemece kusur olarak yüklenen bir kısım davranışlar tarafların ayrılma tarihinden 5 yıl ile 10 yıl önce yaşanan olaylardır. Tanık beyanlarında geçen bu olaylardan sonra evlilik birliği uzun süre devam etmiş, taraflar en son 2011 yılı eylül ayında birlikte Fethiye"de tatil yapmışlardır. Affedilen ve hoşgörü ile karşılanan olaylar boşanma davalarında taraflara kusur olarak yüklenemez. Yapılan araştırma ve toplanan delillerle; davacı-davalı kadının Bodrum"a kardeşlerinin yanına giderek kocasından ayrı olarak tatil yaptığı, birlik görevlerini yerine getirmediği, bunun yanında davalı-davacı kocanın da sadakatsiz davrandığı, zaman zaman evine gelmediği, eşine "sana hesap mı vereceğim lan, paranoyak, beğenmiyorsan çeker gidersin" gibi sözler söyleyerek aşağıladığı, hakaret ettiği , kocanın başka kadınla ilişkisinin öğrenilmesi üzerine tarafların ayrı yaşamaya başladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında; davalı-davacı kocanın boşanmaya neden olan olaylarda daha ağır oranda kusurlu olduğunun ve davalı-davacı kocanın boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2 maddesi koşullarının oluştuğunun kabulü gerekir. Her iki tarafın boşanma davalarının kabulü ile boşanmaya karar verilmiş olması, sonucu itibariyle isabetli olmakla birlikte, gerekçesi yerinde olmamıştır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/son maddesi uyarınca hüküm sonucu doğru olup da, gerekçesi buna uygun değil ise, hükmün gerekçesinin değiştirilip onanmasına karar vermek gerekeceğinden; boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiş; ayrıca davacı-davalı kadının davasının tüm aşamalarda evlilik birliğinin temelinden sarsılması (TMK.md. 166/1) hukuki nedenine dayalı bulunduğu, zina hukuki nedenine dayalı (TMK.md.161) açılmış bir davasının bulunmadığının da anlaşılması karşısında, davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur.
2- Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kadının kocaya oranla ağır veya eşit oranda kusurlu olmadığının boşanma yüzünden kadının mevcut ve beklenen menfaatlerinin zedelendiğinin ve yaşanan olayların kişilik haklarına saldırı oluşturduğunun anlaşılması karşısında; davacı-davalı kadının maddi (TMK. md. 174/1) ve manevi (TMK. md. 174/2) tazminat isteklerinin reddi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple tazminatların reddi yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1100.00 TL. vekalet ücretinin Sedat"tan alınıp Gülsevim"e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 24.06.2014 (Salı)