MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ile asgari geçim indirimi, yol ve yemek ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket temsilcisi temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, fazla çalışma ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının 20/09/2005-25/03/2014 tarihleri arasındaki tüm çalışma süresinde, haftanın altı günü 07:30-21:30 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, birbuçuk saat ara dinlenme süresinin düşümüyle haftalık otuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir.
Öncelikle; dinlenen tanıkların çoğunluğunun saat 08:00’de işe başlanıldığını ifade etmiş olmasına göre, fazla çalışma süresinin değerlendirilmesinde, işe giriş saatinin 08:00 yerine, 07:30 kabul edilmesi yerinde değildir.
Diğer taraftan, tanıkların işyerinde çalışma sürelerine göre, hesaba esas alınan sürenin sadece bir kısmına ilişkin görgüye dayalı bilgilerinin bulunması mümkündür. Dolayısıyla, tanık beyanlarına göre yapılan hesaplamada, tanıkların görgüye dayalı bilgilerinin bulunması mümkün olan sürenin sınırlı olduğunun gözardı edilmesi hatalıdır.
Ayrıca, tanıklardan yılın her ayında aynı yoğunlukta çalışma olup olmadığı, yaz döneminde kursun, öğretim faaliyetine devam edip etmediği gibi hususlar hakkında bilgilerinin sorulmadan, yılın tüm aylarında aynı düzende çalışıldığının kabul edilmesi de hatalı olmuştur. Tanıklar yeniden dinlenilerek, bu yön aydınlatılmalı; yukarıdaki paragraflarda açıklanan bozma sebepleri de dikkate alınarak, fazla çalışma ücreti alacağı talebi yeniden değerlendirilmelidir.
3-Karar gerekçesinde asgari geçim indirimi, yol ve yemek ücreti taleplerinin reddedildiği açıklanmış ise de, hüküm fıkrasında bu yöne ilişkin bir karar tesis edilmemesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297/2. maddesine aykırıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.