MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesi ile; davalının annesi ve babasının müvekkilini evden kovduklarını, davalının da davacıya sahip çıkmadığını ileri sürmüş, tüm bu nedenlerle ayrı yaşamada haklı olduğu iddiası ile kendisi için aylık 500 TL, müşterek çocuk için aylık 300 TL tedbir nafakası talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı için 500 TL, müşterek çocuk için 300 TL olmak üzere toplam 800 TL nafakanın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
TMK"nun 197.maddesi gereği ayrı yaşamakta haklı olan eş diğer eşten tedbir nafakası talebinde bulunabilir.
Ayrıca, TMK"nun 327/1 maddesine göre, çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından sağlanır.
Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder (TMK.md.328/1).
Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir (TMK.md.329/1).
Nafaka takdir edilirken, tarafların ekonomik, sosyal ve mali durumları ile davacı ile çocukların ihtiyaçları gözönünde bulundurulmalıdır.
Dosya içeriğine göre, davacı ev hanımı olup, gelirinin olmadığı, ailesi ile yaşadığı, müşterek çocuğun 2010 doğumlu olup, davacı olan annesi ile yaşadığı, davalının ise çalışmadığı, günlük 12,81 TL işsizlik maaşı aldığı anlaşılmıştır.
Açıklanan bu duruma göre, davacı ve çocuğun giderleri ile davalının geliri arasında denge kurulması gerekirken yüksek oranda nafaka ödemesine karar verilmesi, TMK.nun 4. maddesinde yazılı hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.